دانشمند و گنج

رسول خدا 6: مَثَلُ الّذي يَتَعلّمُ العلمَ ثُمّ لا يُحَدِّثُ به كَمَثل الّذي يَكنِزُ الكنزَ فلا يُنفِقُ منه؛

حكايت كسى كه علم آموزد و از آن سخن نكند چون كسى است كه گنجى نهد و از آن خرج نكند.[1]

زکات دانش نشر آن است و اگر فردی دانش را آموخت و آن را آموزش و نشر نداد مانند کسی که گنجی را پنهان کرده و از آن بهره نمی‌برد.

عالم آن‌کس بوَد که بد نکند نه بگوید به خلق و خود نکند[2]

مؤمن و عطر فروش

رسول خدا 6: مَثَلُ المؤمنِ كَمَثَلِ العطّارِ إن جالَستَه نَفَعَك وَ إن مَشَيتَه نَفَعَك و إن شاركتَه نَفَعَك؛

حكايت مؤمن چون عطر فروش است اگر با او نشينى سودت دهد اگر با او همراه شوی سودت دهد و اگر با او مشارکت كنى سودت دهد.[3]

رفاقت و دوستی با چنین دوستانی است که آدمی را به نوک قله موفقیت و سعادت می‌رساند. چراکه تمام وجودش خیروبرکت است.

هم‌نشین و عطار

رسول خدا 6: مَثَلُ الجَليسِ الصّالحِ مَثَلُ الدّاريّ إن لم يَجِدك مِن عِطرِه عَلَقَك مِن ريحِهِ؛

[1]. نهج الفصاحه، ح ۲۷۲۳.

[2]. سعدی.

[3]. همان، ح ۲۷۲۶.