نصف عمر

امام رضا 7: می‌فرماید: مردى از بنی‌اسرائیل در خواب ديد كه به او مى‌گويند نيمى از عمرت را در وسعت و راحتى زندگى خواهى كرد اينك هرکدام از نصف را مى‌خواهى انتخاب كن آن مرد بزن خود گفت من چنين خوابى ديده‌ام شما كدام نصف را انتخاب مى‌كنى. زن گفت: نصف اول را اختيار كن گفت مانعى ندارد و در اين هنگام دنيا به او روى آورد. زن گفت «جَارُكَ فُلَانٌ مُحْتَاجٌ فَصِلْهُ وَ تَقُولُ قَرَابَتُكَ فُلَانٌ فَتُعْطِيهِ وَ كَانُوا كَذَلِكَ كُلَّمَا جَاءَتْهُمْ نِعْمَةٌ أَعْطَوْا وَ تَصَدَّقُوا وَ شَكَرُوا»

فلان همسايه نيازمند است حاجت او را برآورد و فلان خويشاوند احتياجى دارد نياز او را برطرف كن، او هم چنان وضعش خوب مى‌شد و شكر خداى را بجا مى‌آورد و احتياجات نيازمندان برطرف مى‌كرد. بار ديگر همان شخص به خواب مرد آمد و گفت: نصف عمرت تمام شد اكنون چه می گوئی صبح موضوع را بار ديگر با زنش مطرح كرد زن گفت: «قَدْ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْنَا فَشَكَرْنَا وَ اللَّهُ أَوْلَى بِالْوَفَاءِ» خداوند به ما نعمت داد و ما هم شكر نعمتش را بجا آورديم، خداوند هم وفا خواهد كرد بار ديگر در جواب به آن مرد گفتند: اكنون تمام عمر را در نعمت و رفاه خواهى بود.[1]

[1]. مشکاه الانوار، ص 30.