يا «لج» مشروحا گذشت.

اسرّ

شتر (يا حيوانى) كه به مرض سرور مبتلا شده است. خ 39، 82

سرار

آخر ماه:

«سرار الشهر: آخر ليلة منه»

و آن دو بار در «نهج» آمده است در فضيلت اهل بيت فرموده است: «بنا اهتديتم فى الظلماء و تسنّمتم ذروة العلياء و بنا افجرتم عن السرار» خ 4، 51 به وسيله ما در ظلمت هدايت شديد و به درجه اعلى بالا رفتيد، و به وسيله ما داخل فجر (روشنى) شديد از ظلمت و تاريكى، منظور از «سرار» تاريكى است يعنى به وسيله اهل بيت (از آنجمله است رسول خدا) از ظلمت شرك و كفر به روشنى توحيد آمديد و در ذمّ يارانش فرموده: «هيهات ان اطلع بكم سرار العدل او اقيم اعوجاج الحق» خ 131، 189، هيهات كه به وسيله شما به ظلمتى كه بر عدل وارد شده اشراف پيدا كرده و آنرا از بين ببرم، و يا به وسيله شما كجى حق را راست گردانم. (كجى كه در حق پديد آمده است)

سرّه

ناف. و آن فقط يكبار در «نهج» آمده است. در وصف حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله فرموده: «اختاره من شجرة الانبياء و مشكاة الضياء و ذوابة العلياء و سرّة البطحاء» خ 108، 156، خدا او را از نسل پيامبران و از قنديل نورانى و از پيشانى بلند و از ناف بطحاء برگزيد، مراد از «ذوابة العلياء» شايد اصالت خانواده باشد.

سرع

سرعت: شتاب. سريع: شتابنده. مسارعه براى بين الاثنين و كثرت هر دو آمده است، موارد زيادى از اين ماده در «نهج» ديده مى‌شود. در حكمت 29 فرموده: «اذا كنت فى ادبار و الموت فى اقبال، فما اسرع الملتقى» وقتى كه تو در ادبار بوده و مرگ را در پى خود قرار داده‌اى تا تو را تعقيب كند، مرگ نيز به تو رو كرده است محل رسيدن چه زود خواهد بود. «سراع» (مثل كتاب) جمع سريع و سريعه است در مقام توجّه به خدا فرموده: «و نستعينه على هذه النفوس البطاء عمّا امرت به السراع الى ما نهيت عنه» خ 114، 169 و مدد مى‌خواهم از او بر اين نفوسى كه تأخير كننده‌اند از آنچه امر شده‌اند، و سرعت كننده‌اند به آنچه از آن نهى شده‌اند