«انحطاط» فرو آمدن. محطّ: محل فرو آمدن. در رابطه با اهل بيت : فرموده: «نحن شجرة النبوّة و محطّ الرسالة و مختلف الملائكه و معادن العلم و ينابيع الحكم» خ 109، 162، ما خانواده نبوّت و محل فرو آمدن رسالت و محل آمدن و رفت ملائكه و معدنهاى علم و چشمه‌هاى حكم خدائيم.

حطم

شكستن.

«حطمه حطما: كسره»

از اين لفظ 8 مورد در «نهج» آمده است. در رابطه با آتش جهنم (نعوذ بالله منه) فرموده «اعلمتم انّ مالكا اذا غضب على النار حطم بعضها بعضا لغضبه» خ 183، 267، آيا مى‌دانيد كه مالك مسئول آتش جهنّم وقتى كه بر آتش خشم مى‌گيرد در اثر غضب او بعضى از آتش بعضى ديگر را مى‌شكند.

حطام

آنچه از علفهاى خشك شكسته و ريخته شود (خاشاك). «ايهّا الناس متاع الدنيا حطام موبى‌ء فتجنّبوا مرعاه» حكمت 367 مردم متاع دنيا هيزم و بادار و مهلك است از چراگاه آن اجتناب كنيد.

حظر

منع كردن. دو مورد از اين لفظ در «نهج» آمده است «اذا ارذل الله عبدا حظر عليه العلم» حكمت 288

حظيره: آغل گوسفند و شتر است، جمع آن حظائر مى‌باشد، مراد از آن در كلام امام صلوات الله عليه مقامات عالى ملائكه است: «ثم خلق سبحانه لاسكان سمواته... خلقا بديعا من ملائكته و ملاء بهم فروج فجاجها... و بين فجوات تلك الفروج زجل المسجّين منهم فى حظائر القدس و سترات الحجب و سرادقات المجد» خ 91، 128، سپس خداى سبحان براى اسكان اسمانهايش... خلق بى‌سابقه‌اى از ملائكه‌اش آفريد و با آنها پهناهاى راههاى آسمانها را پر كرد و در ميان وسعتهاى آن پهناها، زمزمه‌هاى بلند تسبيح گويان ملائكه محيط را پر كرده كه در حظيره‌هاى قدس و پرده‌هاى حجابها و سرا پرده‌هاى مجد و عظمت ساكنند.

حظّ

نصيب. از اين لفظ سيزده مورد در «نهج» يافته است در يك ترسيم عجيب فرموده: «زهدك فى راغب فيك نقصان حظّ و رغبتك فى زاهد فيك ذل نفس» حكمت 451، كنار كشيدن از كسيكه به تو راغب است نقصانى است در نصيب‌