اسلام است، تأكيد و آن را تثبيت مى‌كند.

2. يكپارچگى اديان آسمانى‌

يكى از هدفهاى قصص قرآنى، بيان اين واقعيت است كه همه پيامبران الهى از روزگار نوح تا عهد خاتم پيامبران صلى الله عليه و آله در امتداد هم هستند و اديان آسمانى ريشه در توحيد دارند و پايه و عقيده آنها يكسان است. در اين ميان مؤمنان، امت واحدى هستند كه پروردگار همگان، خداست. قرآن براى برآورده ساختن اين غرض بنيادى، گاه در يك سوره داستانهاى گروهى از انبيا را در پى هم و با شيوه‌اى خاص و نزديك به هم ياد مى‌كند تا اين حقيقت را به خوبى بباوراند؛ مثلًا در سوره انبيا داستان موسى، هارون، ابراهيم، لوط، نوح، داوود، سليمان، ايوب، اسماعيل، ادريس، ذوالكفل، ذاالنون و مريم را در پى هم آورده است و پس از به نيكى يادكردن هر كدام، در پايان مى‌گويد: «إِنَّ هذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ أَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ».[1] مقصود اصلى از بيان تفصيلى اين داستانها همين نكته است و بهره‌هاى ديگر، گذرى و ضمنى است.

در سوره نحل مى‌خوانيم: «وَ لَقَدْ بَعَثْنا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَى اللَّهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلالَةُ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ».[2]

در سوره مائده آمده است: «إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْراةَ فِيها هُدىً وَ نُورٌ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُوا لِلَّذِينَ هادُوا وَ الرَّبَّانِيُّونَ وَ الْأَحْبارُ».[3]

در سوره بيّنه مى‌فرمايد: «وَ ما أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفاءَ وَ يُقِيمُوا

[1] . انبياء/ 48- 92:« اين است امت شما كه امتى يگانه است و منم پروردگار شما، پس مرا بپرستيد».

[2] . نحل/ 36:« و در حقيقت در ميان هر امتى فرستاده‌اى برانگيختيم تا بگويد خدا را بپرستيد و از طاغوت بپرهيزيد. پس برخى از آنان را خدا هدايت كرده و برخى سزاوار گمراهى‌اند. بنابراين در زمين بگرديد و ببينيد فرجام تكذيب كنندگان چگونه بوده است».

[3] . مائده/ 44:« ما تورات را كه در آن رهنمود و روشنايى بود نازل كرديم. پيامبرانى كه تسليم خدا بودند، به موجب آن براى يهود داورى مى‌كردند و همچنين الهيّون و دانشمندان».