بعد استاد مى‌گويند:

تأويل ميزان به امام‌ على‌ (ع) بدان جهت است كه او معيار بازشناسى حق از باطل است.[1]

بخش سوم: رابطه ويژه اهل‌بيت (ع) و قرآن از منظر استاد معرفت‌

غير از آنكه استاد معرفت (ره) در تمامى آثار خود، به دفاع از اهل‌بيت (ع) و تبيين جايگاه آنان در مباحث قرآنى پرداخته‌اند، كتابى خاص به نام‌ اهل‌البيت (ع) و القرآن الكريم‌ نوشته‌اند و مبانى شيعه در «رابطه اهل‌بيت (ع) و قرآن» را تبيين و مورد تأكيد قرار داده‌اند. همچنين فصل هشتم كتاب‌ تفسير و مفسران‌ به ميزان 66 صفحه را به نقش اهل‌بيت (ع) در تفسير اختصاص داده‌اند.

استاد معرفت، رابطه عميق ولايى و باطنى با ائمه (ع) داشته‌اند كه گاهى براى حل مشكلات علمى از طريق معنوى با آنان رابطه برقرار مى‌كند و هم از منظر علمى و اعتقادى داراى ايمانى كامل نسبت به آنان بود؛ به‌طورى كه تمامى حركت‌هاى قرآنى خود را براى اعتلا و تبيين مقام آنان، انجام مى‌دادند.[2]

در اينجا به چند نمونه از آراى استاد معرفت (ره) پيرامون رابطه اهل‌بيت (ع) با قرآن اشاره مى‌شود:

1. اهل‌بيت (ع) آگاه به معانى تمام آيات‌

استاد معرفت همانند تمامى عالمان شيعه، هم به آگاهى اهل‌بيت (ع) بر تمامى آيات قرآنى معتقد مى‌باشد و هم با بهترين اسلوب و زيباترين بيان، همراه با دلايلى روشن و قابل فهم براى جهان اهل‌سنت به تبليغ و ترويج اين ايده پرداختند.

ايشان در اين زمينه مى‌گويند:

اهل‌بيت راسخان در علم و مصداق كامل صفت «اهل الذكر» اند كه تفسير و تأويل قرآن را يك‌جا مى‌دانند، لذا فقط اينانند كه براى هميشه شايستگى‌

[1] . ر. ك: التأويل فى مختلف المذاهب و الآراء، صص 64- 62.

[2] . ر. ك: آفتاب معرفت، يادنامه چهلمين روز ارتحال، صص 9- 8.