زندگى خودنوشت استاد معرفت‌[1]

اين جانب محمدهادى معرفت در سال 1309 هجرى شمسى در خانواده روحانى در شهر كربلا متولد شدم. پدرم‌ شيخ على‌ فرزند ميرزا محمد على‌ از نوادگان شيخ‌ عبدالعالى ميسى‌ اصفهانى از خطباى به نام كربلا در آن دوران بود. پدرم به اتفاق والدين و ديگر اعضا خانواده‌اش در سال 1290 هجرى شمسى در سن پانزده سالگى از سده اصفهان به كربلا مهاجرت كرد و در سن 63 سالگى سال 1338 هجرى شمسى در كربلا وفات يافت و در ايوان پشت سر بارگاه حضرت‌ ابوالفضل‌ (عليه السلام) به خاك سپرده شد. وى دانشمند و خطيبى توانا و مورد احترام مردم كربلا بود. پدران پدرم همگى تا سه قرن از سلسله جليله روحانيت و علما بوده‌اند.

مادرم‌ سيده زهرا دختر سيد هاشم‌ تاجر رشتى بود كه در كربلا متوطن گرديده و در سال 1363 هجرى شمسى وفات يافت و همانجا مدفون شد.

پدرم مرا در سنّ پنج سالگى براى سواد آموزى به مكتبى فرستاد كه توسّط شيخ باقر كه از اصفهان به كربلا مهاجرت كرده و نظام جديد تأسيس نموده بود. پس از آن مقدّمات را نزد استاد حاج شيخ على اكبر نايينى‌ و سپس نزد پدر آموختم. ادبيات و منطق را نزد ديگر اساتيد حوزه كربلا فرا گرفتم و مقدارى هم علوم فلكى و رياضى تلمذ نمودم.

[1] . زندگى خودنوشت استاد معرفت در كتاب« دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهى»، ج 2، صص 2122- 2121 انعكاس يافته است.