كراع الغميم نعفى‌[1] است از حرّه ضجنان واقع در جنوب عسفان، در حدود كيلومتر 16 جاده عسفان به مكّه؛ يعنى در كيلومتر 64 راه مكه به مدينه قرار گرفته است و امروزه به نام «رقاء الغميم» شناخته مى‌شود.

(1)

كشد:

(به كسر اول و سكون دوم)،- «مدخل بعد»؛ زيرا هر دو يكى است.

(2)

كشر:

(به فتح اول و سكون دوم)، ياقوت اين نام را به همين صورت ضبط كرده و در راه هجرت واقع شده است. اما درست آن با دال است. امروزه به نام «امّ كشد» شهرت دارد و كوهى‌[2] است كه آبهاى آن به «ثقيب»، يكى از ريزابه‌هاى وادى الفرع مى‌ريزد و در مقابل اجيرد قرار دارد.

(3)

كشر:

در سيره آمده است كه اهل جرش از ميان خود دو نفر را نزد پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله به مدينه فرستادند ... شبانگاه بعد از نماز عصر، آن دو نزد پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نشسته بودند.

حضرت پرسيد: شكر در كدام سرزمين خداست؟ عرض كردند: اى پيامبر خدا، در سرزمين ما كوهى است كه اهالى جرش به آن كشر مى‌گويند. حضرت فرمود: آن كشر نيست بلكه شكر است.

عرض كردند: چه اتفاقى براى آن افتاده است؟ فرمود: هم اكنون در محل آن حيوانات قربانى خدا را سر مى‌برند.

اين كوه نزديك خميس مشيط است و به نام شكر خوانده مى‌شود و جرش نيز در نزديكى خميس مشيط قرار دارد و هر دو در حدود سى كيلومترى شرق ابها به سمت شمال جاى دارند.

(4)

كعبه:

بيت اللّه الحرام.

[كعبه:

بنايى است مكعب كه به همين دليل به اسم ناميده شده است. ارتفاع آن 15 متر و طول هر يك از دو ضلع سمت ناودان و نيز ضلع مقابل آن 10/ 10 متر و طول هر يك از دو ضلع‌

______________________________
(1). نعف، قسمت پيشين و نازك توده ريگ، مكان هموارى كه از كوه پايين‌تر و از شيب درّه بلندتر باشد- م.

(2). در متن «تلعه» آمده كه به دو معناست، يكى تپه و پشته و ديگرى آبراهه‌اى كه از قسمت‌هاى مرتفع و بالاى زمين شروع و به ته رودبار ختم مى‌شود، مسيل آب. در معجم البلدان واژه «جيل» به كار رفته است- م.

[1] . نعف، قسمت پيشين و نازك توده ريگ، مكان هموارى كه از كوه پايين‌تر و از شيب درّه بلندتر باشد- م.

[2] . در متن« تلعه» آمده كه به دو معناست، يكى تپه و پشته و ديگرى آبراهه‌اى كه از قسمت‌هاى مرتفع و بالاى زمين شروع و به ته رودبار ختم مى‌شود، مسيل آب. در معجم البلدان واژه« جيل» به كار رفته است- م.