ابو بصير بن سهيل بن عمرو قرشى، زمانى كه از چنگ كفار قريش گريخت، در اين وادى بر سر راه كاروان‌هاى قريش كمين مى‌كرد. عيص در 150 كيلومترى شمال ينبع قرار دارد و هنوز هم دهكده آبادى است و جزو اميرنشين مدينه مى‌باشد.

(1)

عين ابى نيزر:

صدقه على بن ابى طالب عليه السّلام است در ينبع النخل. ابو نيزر يكى از فرزندان نجاشى بود كه در خردسالى اسلام آورد.

[ «ابو نيزر» پسر «نجاشى» پادشاه حبشه بود. وى در خردسالى به اسلام گرايش پيدا كرد و حضور پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله رسيد و تا هنگام رحلت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله در خانه آن حضرت بود و سپس به خانه حضرت فاطمه عليها السّلام آمد و با فرزندان آن بزرگوار به سر برد.

ابو نيزر گويد: روزى من در «عين ابى نيزر» و «بغيبغه» مشغول حفّارى بودم، على بن ابى طالب عليه السّلام آمد و از من پرسيد: غذايى دارى؟ عرض كردم:

غذايى است كه آن را شايسته امير مؤمنان عليه السّلام نمى‌دانم. حضرت فرمود:

بياور. آن را خدمت ايشان بردم، آن حضرت پس از صرف غذا، بيل را به دست گرفت و داخل چاه رفت و بيل مى‌زد ولى به آب نمى‌رسيد، از آنجا خارج شد. عرق‌هاى پيشانى را پاك كرد.

دوباره به آنجا بازگشت و مشغول به بيل زدن و حفّارى شد. يكباره آب به حجم گردن شترى از چشمه جوشيد. على عليه السّلام به سرعت بيرون آمد و فرمود: خدا را گواه مى‌گيرم كه اين چشمه صدقه است.

سپس درخواست قلم و كاغذ كرد، من به سرعت آن را حاضر كردم و حضرت نوشت:

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم، هذا ما تصدّق به عبد اللّه عليّ أمير المؤمنين، تصدّق بالضّيعتين المعروفتين، بعين أبي نيزر و البغيبغة على فقراء أهل المدينة و ابن السّبيل ليقي اللّه بهما وجهه حرّ النّار يوم القيامة لا تباعا و لا توهبا حتّى يرثهما اللّه و هو خير الوارثين ...»

«به نام خداى رحمان و رحيم، اين وقفنامه بنده خدا، امير مؤمنان على، در مورد دو چشمه ابى نيزر و بغيبغه است‌