مدتى، به عرصه نقل مكان كرد و در آنجا منزلى ساخت و تا زمانى كه معزول شد در آن خانه مى‌نشست.

(1) يكى ديگر از اين قصرها، قصر المستقر، متعلق به ابو بكر بن عبد اللّه بن مصعب بود. قصرهاى ديگر؛ قصر عبد اللّه بن ابى بكر بن عمرو، قصر ابراهيم بن هشام، قصر آل طلحه، قصر خارجه، قصر عبد اللّه بن عامر، قصر مروان بن حكم و بالاخره قصر سعيد بن عاص است كه به وجود و بخشندگى شهرت داشت.

(2) بارى، در عقيق كاخهاى برافراشته و باغ‌هاى وسيع و مرغزارهاى سرسبزى وجود داشت و آثار و بقاياى اين كاخها هنوز برجاست و از وجود شهرى بزرگ و مجد و عظمتى ديرين و عزّتى پرشكوه خبر مى‌دهند.

(3) شاعران معاصر مدينه منوره، همچون شاعران گذشته، در وصف وادى عقيق اشعار فراوانى سروده‌اند.

يكى از اين شاعران، استاد محمد هاشم رشيد- رئيس انجمن ادبى مدينه منوره است كه ديوان كاملى به نام «على ضفاف العقيق» (بر كرانه‌هاى عقيق) دارد. در اين باره نگاه كنيد به فصل ششم از كتاب ما: «اخبار الوادي المبارك».

2. (4)

عقيق طائف:

اين وادى يا رودخانه، در شمال طائف واقع است و قبلا از غرب و شمال حاشيه طائف مى‌گذشت. امروزه محله‌هايى از طائف در اين وادى ساخته‌اند. در خبرهاى مربوط به غزوه طائف از اين عقيق ياد شده است.

3. (5)

عقيق عشيره:

يكى از وادى‌هاى حجاز است، در نزديكى ذات عرق. اين همان عقيقى است كه شافعى مى‌گويد: «اگر از عقيق محرم شوند بيشتر دوست دارم».

4. (6)

عقيق:

فيروزآبادى مى‌نويسد:

آب و قناتى بوده از بنى جعده و جرم كه درباره آن، با هم اختلاف پيدا كردند و براى قضاوت نزد پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله رفتند و آن حضرت به نفع بنى جرم حكم داد.

(7)

عكاظ:

از بازارهاى معروف عرب است كه در سيره نبوى از آن ياد شده است؛ مثلا روايت شده كه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله، در آغاز دعوت، در موسم حج به بازارهاى عكاظ و ذو المجاز و مجنّه مى‌رفت و در ميان منازل قبايل مى‌گشت و آنان را به‌