(1)

عقرباء:

مؤنث «عقرب» است، به معناى «كژدم» و علّت تأنيث اين كلمه آن است كه صفت بقعه يا ارض مى‌باشد (ارض عقرباء يا بقعة عقرباء). گويا اين سرزمين كژدم زياد داشته و به همين دليل به اين نام خوانده شده است.

و نيز «عقرباء» جايى است در سرزمين يمامه كه در آن نبردهايى ميان مسلمانان و مسيلمه كذاب رخ داد.

(2)

عقنقل:

(به فتح عين و قاف و سكون نون و فتح قاف دوم)، به معناى توده و تلّ ريگ است. اميّة بن ابى صلت در شعرى، در رثاى كشتگان قريش در جنگ بدر اينگونه سرود:

عقنقل مكان ثابتى نيست؛ چرا كه تلّ ريگ در يكجا ثابت نمى‌ماند و باد و طوفان آن را به حركت درمى‌آورد و در جايى ديگر تلّ ديگرى مى‌سازد. اگر امروزه وجود داشت، البته جايش در عدوه قصوى (كرانه چپ وادى) كه مشركان در آنجا كشته شدند، مى‌بود.

(3)

عقيق:

در عربستان (جزيرة العرب) نام عقيق فراوان است؛ زيرا هر زمينى كه سيلاب آن را بشكافد، به آن شكاف «عقيق» مى‌گويند؛[1] يا هر وادى و رودخانه‌اى كه خاك آن به سرخى بزند، به آن عقيق مى‌گويند. در وجه تسميه عقيق اختلاف است اما قول اول قوى‌تر مى‌باشد؛ چرا كه عربها به هر مسيل و آبراهه‌اى كه سيلاب آن را شكافته و فراخ كرده باشد «عقيق» مى‌گويند. در عربستان هفت عقيق وجود دارد كه در اينجا عقيق‌هاى مذكور در سيره نبوى و حديث شريف را ياد مى‌كنيم:

1. (4)

عقيق (وادى عقيق)،

منظورم وادى عقيق در مدينه است كه مشهورترين وادى‌هاى مدينه و بلكه مشهورترين عقيق‌ها است. هرگاه عقيق به طور مطلق ذكر شود مقصود همين عقيق است. در حديث پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله كه بخارى روايت كرده، آمده است: «عمر بن خطاب گفت: در وادى عقيق از پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله شنيدم كه مى‌گويد: ديشب كسى از جانب پروردگارم نزد من آمد و گفت: در اين وادى مبارك نماز بخوان و

______________________________
(1). عقّ: در لغت به معناى شكافتن است- م.

[1] . عقّ: در لغت به معناى شكافتن است- م.