دارد. اين مسجد امروزه به نام مسجد ابن عباس خوانده مى‌شود و «حىّ السلامه» محلّه‌اى است در طائف جنوبى.

(1)

سلبه:

(به فتح سه حرف نخست)، بكرى مى‌گويد: وادى‌اى است از بنى متعان.

در سنن ابى داود[1] آمده است:

مردى از بنى متعان، به نام هلال، عشريه عسل را نزد پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله آورد و از آن حضرت تقاضا كرد وادى‌اى را كه به آن سلبه مى‌گويند قرقگاه قرار دهد. متعان، شاخه‌اى از بنى اوس، از قبيله بلحارث است.

(2)

سلع:

(به ضمّ اول و سكون دوم)، كوهى بوده چسبيده به مدينه و امروزه در وسط اين شهر قرار گرفته است. مساجد سبع، از جمله مسجد «الفتح»، در جنوب غربى اين كوه هستند.

نام «سلع» اختصاص به كوه مدينه منوره ندارد؛ زيرا در كشورهاى عرب كوه‌هاى ديگرى هم به اين نام هست، امّا «سلع» كه در سيره و حديث آمده، همان كوه مدينة النبى است.

(3)

(ذو) سلم:

در اصل به معناى گياه كرت است كه با آن دباغى مى‌كنند. نام‌گذارى اين محل به سلم، از همين معنا گرفته شده است. در سيره از اين محل نام برده نشده، اما چون در مدايح نبوى و اشعارى كه در شوق و اشتياق به سرزمين حجاز سروده‌اند، از اين مكان نام برده شده، ترجيح دادم از آن ياد كنم. بوصيرى مى‌گويد:

(4)

سلمه (بنو: سلمه)

: زيستگاه‌هاى اين قبيله، در غرب مساجد سبعه مدينه تا مسجد قبلتين و نواحى آن قرار داشته است.

(5)

سلوان:

(به ضمّ اول)، از دهكده‌هاى قدس شريف است. در اين روستا چشمه‌اى است كه به آن «عين سلوان» مى‌گويند و عثمان آن را وقف فقراى بيت المقدس كرد. برخى مى‌پندارند آب زمزم در هر شب عرفه به زيارت آب سلوان مى‌رود!

[سليخه:

نوعى روغن گياهى است كه از

______________________________
(1). ج 1، ص 453

[1] . ج 1، ص 453