نشويد[1] و نماز به پا داريد و زكات بدهيد و از خدا و رسولش اطاعت كنيد. خداوند مى‌خواهد آلودگى را از شما خاندان [پيامبر] بزدايد و شما را پاك و پاكيزه گرداند».

از آيه 28 تا وسط آيه 33، همسران پيامبر، مخاطب هستند و يك مرتبه در وسط آيه 33 خطاب از جمع مؤنث به جمع مذكر تبديل مى‌شود و دوباره در آيه 34 همسران پيامبر، مخاطب قرار مى‌گيرند.

پيش ازآن‌كه به پاسخ اين شبهه بپردازيم دانستن يك مقدمه درباره ساختار قرآن ضرورى است:

ساختار قرآن‌

ساختار كلام از دو حال خارج نيست:

1. ساختار نوشتارى: منظور از ساختار نوشتارى، همان سبكى است كه در نوشتن يك كتاب رعايت مى‌شود؛ مانند كتاب‌هاى تفسير، اصول و فقه. در ساختار نوشتارى، نويسنده بايد همه قرائن و شواهدى را كه براى فهم كلامش لازم است، در نوشته‌اش بياورد؛ تا هر خواننده‌اى كه كتاب را مى‌خواند، مراد نويسنده را درك كند.

2. ساختار گفتارى: مراد از ساختار گفتارى، سبك خطابه و سخنرانى است؛ مانند نهج البلاغه كه جمع‌آورى سخنرانى‌هاى مولا امير مومنان عليه السّلام است. در ساختار گفتارى مخاطب مشخصى وجود دارد و متكلم مى‌تواند با تكيه بر قرائن حالى يا قرائنى كه در ذهن مخاطب وجود دارد، سخنش را مطرح كند.

فرق ساختار نوشتارى و گفتارى: ساختار نوشتارى، مخاطب مشخصى ندارد و خواننده در هر زمان كه كتاب را مى‌خواند، مخاطب كتاب قرار مى‌گيرد؛ بنابراين رويّه كتاب بايد از ابتدا تا انتها يكسان باشد و ضميرها و ارجاع‌ها (خطاب يا غير خطاب) از ابتدا تا انتهاى كتاب يكنواخت باشد. در ساختار نوشتارى به هيچ وجه‌

[1] . عايشه پس از واقعه جمل هرگاه اين آيه را مى‌شنيد، به قدرى گريه مى‌كرد كه تمام لباس‌هايش خيس مى‌شد.