7. نظر علماى بزرگ شيعه‌

علماى شيعه، همواره قائل به تحريف نشدن قرآن بوده‌اند؛ البته برخى اخباريون افراطى- كه در زمره شاخصين علماى شيعه قرار نگرفته‌اند- در اين زمينه مطالبى را گفته‌اند كه نبايد به حساب عموم شيعه گذاشت. بى مناسبت نيست در اينجا به كلام يكى از بزرگان علماى اماميه درباره نفى تحريف قرآن اشاره كنيم:[1] شيخ‌المحدّثين، ابوجعفر، محمدبن‌على بن‌الحسين بن‌بابويه صدوق (متوفاى 381) در رساله اعتقادات چنين مى‌گويد: «اعتقاد ما بر اين است قرآنى كه بر پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نازل گرديده، همين قرآن موجود است كه در دست مردم قرار دارد با 114 سوره، بى كم و كاست؛ و هر كس به ما نسبت دهد كه قرآن را بيش از اين مى‌دانيم، دروغ‌گوست»[2].

ردّ اتهام‌؛ بسيارى از بزرگان علماى اهل سنّت- كه منصفانه مسأله تحريف را بررسى كرده‌اند- شيعه اماميّه را از تهمت قول به تحريف مبرّا دانسته‌اند. اولين كسى كه شهادت به نزاهت موضع شيعه داده است، ابوالحسن على‌بن‌اسماعيل اشعرى (متوفاى 324)- شيخ اشاعره و بنيانگذار مكتب اشعرى- است كه امروزه جهان تسنّن پيرو اين مكتب هستند. وى در اين زمينه چنين مى‌گويد:

«شيعه اماميه دو دسته‌اند: يك دسته كوته نظرانِ ظاهر بين كه فاقد انديشه‌اند و در مسائل دينى داراى نظر و آراى عميق نيستند. اينان قائل به تحريف در جهت نقص برخى كلمات بوده‌اند و دليل آنان رواياتى است كه نزد محققين طائفه فاقد اعتبار است؛ ولى همين دسته نسبت به زيادتى در قرآن، به كلى منكرند و مى‌گويند: هرگز در قرآن زيادتى رخ نداده است. دسته دوم، محققين و صاحبانِ‌

[1] . بيانات بزرگان شيعه را درباره نفى تحريف در كتاب« صيانة القرآن من التحريف» به‌تفصيل آورده‌ايم.

[2] . اعتقادات شيخ صدوق همراه با شرح باب حادى عشر؛ ص 94- 93.