كوركورانه در مقابل حق ايستادگى مى‌كنند، چنين ترسيم كرده است:

«وَ لَوْ فَتَحْنا عَلَيْهِمْ باباً مِنَ السَّماءِ فَظَلُّوا فِيهِ يَعْرُجُونَ‌[1] لَقالُوا إِنَّما سُكِّرَتْ أَبْصارُنا بَلْ‌ نَحْنُ قَوْمٌ مَسْحُورُونَ؛[2] و اگر درى از آسمان به روى آنان بگشاييم و آنها پيوسته در آن بالا روند، باز مى‌گويند: ما را چشم‌بندى كرده‌اند، بلكه ما [سر تا پا] سحر شده‌ايم».

د) ترسيم حوادث جارى‌

در قرآن، علاوه بر ترسيم مفاهيم، حالات و شخصيّات، حوادث و كارزارها نيز به ترسيم كشيده شده است؛ به‌گونه‌اى كه حركات تجسمى حوادث به خوبى نمايش داده شده، كه از جمله مى‌توان واقعه احزاب (جنگ خندق) را نام برد كه پيروزى كامل مسلمانان و شكست فاحش مشركان و تمام حركات بيرونى و انفعالات درونى افراد و گروهها، آشكارا به نمايش گذارده شده است، به گونه‌اى كه همه حوادث و پيشامدها قابل مشاهده است و از نزديك آن‌را لمس مى‌كنيم:

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! نعمت خدا را بر خود به ياد آوريد در آن هنگام كه لشكرهايى [عظيم‌] به سراغ شما آمدند، ولى ما باد و طوفان سختى بر آنان فرستاديم و لشكريانى كه آنان را نمى‌ديديد [و به اين وسيله آنها را در هم شكستيم‌] و خداوند هميشه به آنچه انجام مى‌دهيد بينا بوده است. [به خاطر بياوريد] زمانى را كه آنها از طرف بالا و پايين [شهر] بر شما وارد شدند [و مدينه را محاصره كردند] و زمانى را كه چشمها از شدت وحشت خيره شده و جانها به لب رسيده بود و گمانهاى گوناگون بدى به خدا مى‌برديد. آنجا بود كه مؤمنان آزمايش شدند و تكان سختى خوردند و [نيز] به خاطر آوريد زمانى را كه منافقان و بيماردلان مى‌گفتند: خدا و پيامبرش جز وعده‌هاى دروغين به ما نداده‌اند و [نيز] به خاطر آوريد زمانى را كه گروهى از آنان گفتند: اى اهل يثرب! [اى مردم‌

[1] . يعرجون، أى يصعدون: بالا روند.

[2] . حجر، 14- 15.