ماجراى رفتن ابن سعد به جنگ امام حسين عليه السّلام‌

(1) علت جنگ ابن سعد با حسين [عليه السّلام‌] اين بود كه عبيد الله بن زياد چهار هزار نفر از اهالى كوفه را به فرماندهى ابن سعد به طرف [دشتبه‌][1] فرستاد. در آن زمان ديلمى‌ها به طرف دشتبه هجوم آورده و بر آن مسلط شده بودند، لذا [ابن زياد] حكم فرماندارى رى را براى [ابن سعد] نوشت و وى را مأمور كرد [به طرف دشتبه‌] لشكركشى كند.

لذا [ابن سعد] [از كوفه‌] بيرون آمد و در حمّام أعين لشكر گاهى بپا كرد، در اين اثناء وقتى جريان حسين [عليه السّلام‌] پيش آمد و [آن حضرت‌] به سوى كوفه حركت كرد [ابن زياد] عمر بن سعد را خواست و گفت: [اول‌] به طرف حسين حركت كن وقتى مشكل ما با او حل شد مى‌توانى سر كار خودت بروى، عمر بن سعد گفت: اگر ممكن است كه مرا [از اين مأموريت‌] معاف كنى معاف كن، عبيد الله گفت: بله مى‌توانم لكن به شرط اينكه حكم [رى را كه به تو داده‌ايم‌] به ما بازگردانى. وقتى عبيد الله اين جمله را به او گفت، عمر [بن سعد] گفت امروز را به من مهلت بده تا فكر كنم.

عمر بن سعد آمد و با دوستانش مشورت كرد با هر كس كه مشورت مى‌كرد او را از [اين كار] بر حذر مى‌داشت.

حمزة بن مغيرة بن شعبه- كه خواهرزاده عمر بن سعد بود- آمد و گفت: دايى! تو

[1] ناحيه بزرگى بين همدان و رى كه بعد از مدّتى به قزوين اضافه شد، معجم البلدان 4/ 58.