قرارگاه من براى جويندگان آشكار و معلوم است، هر چند در گردنه‌اى مرتفع يا دژى دشوار راه باشم.

پاسخ معاويه‌

پس معاويه به وى باز نوشت: خداوند ما و تو را عافيت دهد. ما همچنان فرماندهان و فرزندان جنگ و نبرديم و داستان ما و تو نه چنان است كه تو مثل زدى، بلكه مثل ما چنان است كه اوس گفته است:

چون جنگ در سرزمين قومى در آيد عيبهاى مردان را برون آرد و ظاهر كند چنان كه در كارشان به شگفت آيى.

درخت جنگ را مردانى ميوه‌چين باشند و نيز كسانى هستند كه چون ثمر آن را چينند سودى نبرند[1].

سخن احنف درباره صفّين‌

احنف بن قيس تميمى كه در صفّين همراه على بود گفت: عرب هلاك شد! يارانش به او گفتند: اى ابا بحر، اگر ما پيروز شويم نيز چنين است؟ گفت:

آرى. گفتند: و اگر آنان بر ما پيروز آيند نيز؟ گفت: آرى. گفتند: به خدا سوگند كه تو هيچ گريزگاهى براى ما باقى ننهادى. احنف گفت: اگر ما پيروز شويم تمام نامداران ايشان را گردن خواهيم زد، و اگر آنان پيروز آيند [پس از آن‌] ديگر هرگز نامدارى از معصيت خدا روى نخواهد تافت (و اين هر دو به معنى هلاكت تبار عربى است.- م.)

[1] مراد معاويه اينكه من قهرمان و فاتح جنگم و تو در جنگ بازنده خواهى شد.