قرار داد. ما نماز عصر را خوانديم و بدان جا رفتيم و ديديم كه آن حضرت بر تختى تكيه زده كه ارتفاعش از زمين كم بود. ما گرد ايشان نشستيم. آن حضرت برخاست و نشست و پاهاى خود را از روى تخت دراز كرد به گونه‌اى كه پاهاى حضرت به زمين رسيد، سپس فرمود: سپاس مر خدا را سزاست، مردم به راست و چپ رفتند، گروهى مرجئه، دسته‌اى خوارج، شمارى قدريه گشتند و شما را ترابيّه مى‌نامند. سپس دست راست خود را بالا برد و فرمود: بدانيد بخدا سوگند كه آن [دين حقيقى‌] نيست مگر خداى يگانه‌اى كه شريك ندارد و رسولش و خاندان رسولش و شيعه آنها- كرّم اللَّه وجوههم-، و آنچه جز اين است چيزى نيست، و بخدا سوگند على عليه السّلام براى سرپرستى و هدايت مردم شايسته‌ترين مردم بود و اين سخن را سه بار تكرار كرد.

[521] از امام صادق عليه السّلام روايت كرده‌اند كه فرمود: همانا به فرشتگانى كه در آسمان دنيا هستند به يك نفر، دو نفر، سه نفرى كه فضيلت خاندان محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم را ياد مى‌كنند سر مى‌كشند و به يك ديگر مى‌گويند: آيا نمى‌بينيد كه اين گروه با كم بودن شمارشان و فراوانى دشمنانش فضيلت خاندان محمّد را به ياد يك ديگر مى‌آورند. گروهى از فرشتگان بديشان مى‌گويند: اين فضل و كرم خداست كه به هر كس خواهد دهد و كرم خدا بسيار است.

مدارا با شيعيان‌

[522] عمر بن حنظله مى‌گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: اى عمر! به شيعيان ما [كارهاى دشوار] تحميل نكنيد و با آنها مدارا كنيد، زيرا مردم طاقت آنچه شما تحمّل مى‌كنيد ندارند.

تفسير چند آيه در باره مخالفان‌

[523] حسين جمال از امام صادق عليه السّلام روايت مى‌كند كه در باره آيه شريفه: ... رَبَّنا