دارنده حقيقت ثابت و استوار

[333] زيد ابو الحسن مى‌گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود: هر كه حقيقت ثابت و استوارى داشته باشد در شبهه‌ها ايستا و غير پويا توقف نكند تا جايى كه مرز هدف خود را بشناسد و حكم رويداد تازه را از زبان وارث دانش بجويد، و به چه چيز ندانستيد آنچه را منكر شديد؟ و به چه چيز آنچه را ديديد دانستيد اگر مؤمنانيد؟

چيرگى حقّ بر باطل در قرآن‌

[334] يونس بن عبد الرحمن در حديث مرفوعى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: هيچ باطلى نيست كه در برابر حق بايستد مگر آنكه حق بر باطل چيرگى يابد و دليل آن اين گفتار پروردگار است كه: بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْباطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذا هُوَ زاهِقٌ‌[1].

نصيحتى از امام باقر عليه السّلام‌

[335] در حديث مرسلى از امام باقر عليه السّلام روايت شده كه فرمود: كسى را جز خدا تكيه‌گاه خود نگيريد كه در اين صورت مؤمن نباشيد، زيرا هر گونه سبب و نسب و خويشى و تكيه‌گاه و بدعت و شبهه‌اى گسسته گردد آن گونه كه غبارى كه روى سنگ سخت قرار گرفته به محض آمدن باران تند زدوده گردد مگر آنچه را كه قرآن اثبات كرده باشد.

حديث در اينكه ائمه عليهم السّلام ريشه هر گونه خير و نيكى مى‌باشند

[336] ابن مسكان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: ما ريشه هر گونه خير و خوبى هستيم و همه نيكيها از شاخه‌هاى ماست، و از جمله نيكيهاست يكتاپرستى و نماز

[1].« بلكه حق را بر باطل مى‌افكنيم تا آن را خوار و كوچك نموده پس آن را نابود ساخته است»( سوره انبياء/ آيه 18).