و فرمود: كيستى؟ آيا حارثى؟ عرض كردم: آرى. فرمود: همانا من گناه نادانانتان را به حساب علماى شما مى‌گذارم. حضرت عليه السّلام اين را فرمود و رفت، و من روزى خدمت ايشان رسيدم و اجازه شرفيابى خواستم و نزد ايشان رفتم و گفتم: به من برخوردى و فرمودى: هر آينه گناه نادانانتان را به حساب علماى شما مى‌گذارم. اين سخن شما نگرانى بزرگى بر من وارد كرده است. حضرت عليه السّلام فرمود: آرى، چه چيز مانع از آن مى‌شود كه شما هر گاه خبرى از كسى دريافت كرديد كه شما را ناخوش مى‌آيد و به ما آزار مى‌رساند نزد او برويد و او را نكوهش و توبيخ كنيد و آنچه بايد به او بگوييد؟ من عرض كردم: قربانت گردم، در اين صورت از ما فرمان نبرند و سخنى از ما نپذيرند. حضرت عليه السّلام فرمود: شما هم ايشان را ترك كنيد و از مجالس آنها كناره گيريد.

خداوند و كيفر شش طائفه‌

[170] اين حديث را تا امير المؤمنين عليه السّلام رسانده‌اند كه فرمود: همانا خداوند شش طائفه را به داشتن شش خصلت كيفر رساند: عربها را به داشتن تعصّب، دهخداها را به داشتن كبر، فرماندهان را به سبب تبهكارى، فقها را به سبب حسد، بازرگانان را به سبب خيانت و روستانشينان را به سبب جهل و نادانى.

محبوبترين چيز نزد پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم‌

[171] امام صادق عليه السّلام مى‌فرمايد: نزد پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم چيزى محبوبتر از آن نبود كه روز را سپرى كند در حالى كه از خدا ترسان است و در راه خدا، گرسنه.

امام سجّاد عليه السّلام و كارنامه فوت على عليه السّلام‌

[172] امام صادق عليه السّلام مى‌فرمايد: على بن الحسين عليه السّلام را شيوه بر آن بود كه هر گاه كارنامه على عليه السّلام را برمى‌گرفت و در آن نظر مى‌كرد و مى‌فرمود: چه كسى تاب و تحمّل اين شيوه را دارد؟ چه كسى تاب و توان آن را دارد؟ و سپس بدان عمل مى‌كرد، و آن چنين بود