جلد اول‌

مقدمه‌

جلد اول شرح و ترجمه روضه كافى قرآن مجيد:

وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِي رَوْضاتِ الْجَنَّاتِ لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ ترجمه:

و آن كسانى كه گرويدند و كردار خوب و شايسته نمودند در گلستانهاى بهشتند و از آن آنها است هر آنچه خواهند، در نزد پروردگارشان، اينست آن فضل و نعمت بزرگوار گلكارى و گلدارى: در لفظ عربى جنة و حديقه و روضه مفهوم دلبر و مژده بخش و سودمندى دارند چنانچه در زبان پارسى باغ و بوستان و گلستان.

بهشت هم واژه آرزو بر آوريست كه در زبان پارسى چون آيه قرآن يا حديثى را كه لفظ جنة در آنست بپارسى در آورند آن را بجاى اين نهند و در نصاب كه كتاب لغتى ابتدائى و فرهنك منظوم عربى بپارسى است و گرچه كودكانه وصف شده ولى تعبيرات مردانه‌اى دارد ميگويد:

چه جنت بهشت آخرت آن سراى.

نميتوان گفت مفهوم و معناى اين سه لفظ عربى و اين سه واژه پارسى از هم دور است و نميتوان هم گفت كه هر سه لفظ يك مفهوم محدود دارند.

روضات الجنات را بباغهاى بهشت ترجمه كرده‌اند ولى آيا اين ترجمه موافق حقيقت است و ميتوان گفت روضه در زبان عرب همان معنا را دارد كه باغ در زبان پارسى؟

جواب روشن باين سؤال چندان ساده و آسان نيست.

المنجد: روض- زمينى است كه بانواع گياهها سبز است و مؤنث آن روضه است گفته‌اند از آنرو روضه‌اش خواندند كه آب ورزيده شده است- تا آنكه گويد: