38 افتراق امت به اهل حق و اهل باطل و مذبذبين، امامان اهل حق و اهل باطل و مذبذبين، معرفى امام اهل باطل توسط امير المؤمنين عليه السّلام، خبره شدن در مسأله ولايت، ولايت را به چه كسانى مى‌دهند؟

افتراق امت به اهل حق و اهل باطل و مذبذبين‌

ابان از سليم نقل مى‌كند كه گفت: از سلمان و ابو ذر و مقداد شنيدم كه مى‌گفتند: ما نزد پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نشسته بوديم، و ديگرى با ما نبود. در اين هنگام سه نفر از مهاجرين كه هر سه از اهل جنگ بدر بودند آمدند[1].

پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: بزودى امتم بعد از من به سه گروه تقسيم مى‌شوند: گروهى فرقه حق هستند كه هيچ باطلى به آن مخلوط نشده است. مثل‌[2] آنان مثل طلاى سرخ است كه هر چه آن را در آتش قالب ريزى كنى بهتر و پاكيزه‌تر مى‌شود. امام آنان يكى از اين سه نفر است‌[3].

فرقه ديگر اهل باطل هستند كه چيزى از حق به آن مخلوط نشده است. مثل آنان همچون مواد زائد آهن است كه هر چه آن را به آتش ذوب كنى‌[4] زائده و بوى بد آن بيشتر مى‌شود. امامشان يكى از اين سه نفر است.

گروه ديگرى گمراه و متحيّر، كه نه با اين گروهند و نه با آن گروه. امام آنان هم يكى از اين سه نفر است.

امامان اهل حق و اهل باطل و مذبذبين‌

سليم مى‌گويد: در باره امام سه گروه، از سلمان و ابو ذر و مقداد سؤال كردم. گفتند:

[1] چنان كه از متن حديث معلوم مى‌شود اين سه نفر: امير المؤمنين عليه السّلام و ابو بكر و سعد بن ابى وقاص بوده‌اند.

[2]« الف» و« ب» و« د»: فرقه‌اى بر حق‌اند كه مثل آنان ....

[3] در« الف» و« ب» اينجا و دو مورد بعد عبارت چنين است: امامشان اين است، يكى از اين سه نفر.

[4]« الف»: آن را در آتش داخل كنى.« د»: هر چه آن را به آتش بگردانى.