آنها تابع او شده‌اند و آنها را مورد عمل قرار داده‌اند[1]، اين هم مثل يكى از آنها مى‌شد[2].

از جمله آنها[3]، تغيير اوست مقام ابراهيم را از جايى كه پيامبر قرار داده بود، و صاع و مدّ پيامبر كه آن را تغيير داد و مقدار آن را زياد كرد، و جنب را از تيمّم نهى نمود، و چيزهاى بسيارى كه عمر سنّت گذاشت كه بيش از هزار باب است. اعظم آنها و محبوبترين آنها نزد ما و آنكه بيشتر چشم ما را روشن نمود زايل كردن خلافت از بنى هاشم بود، در حالى كه ايشان اهل و معدن آن بودند و جز براى آنان صلاحيّت نداشت و زمين جز بوسيله ايشان اصلاح نمى‌شد.

ارتباط معاويه با زياد

هر گاه اين نامه مرا خواندى آنچه در آن است پنهان كن و آن را پاره نما.

سليم مى‌گويد: نويسنده زياد گفت: وقتى زياد نامه را خواند آن را بر زمين زد و رو به من كرد و گفت: «واى بر من از آنچه خارج شدم و به آنچه داخل شدم. بخدا قسم از شيعيان آل محمّد و حزب آنان بودم. از آن گروه خارج شدم و در شيعيان شيطان و حزب او و از شيعيان كسى كه مثل اين نامه را به من مى‌نويسد شدم. بخدا قسم مثل من مثل ابليس است كه از روى تكبر و كفر و حسد نخواست بر آدم سجده كند.

نسخه‌بردارى سليم از نامه سرّى معاويه‌

سليم مى‌گويد: شب نشده بود كه نامه او را نسخه بردارى كردم. وقتى شب شد زياد نامه را خواست و آن را پاره كرد و گفت: «هرگز نبايد احدى از مردم بر آنچه در اين نوشته است اطلاع پيدا كند»، ولى نمى‌دانست كه من از روى آن نوشته‌ام!!

روايت از كتاب سليم:

1. بحار: ج 33 ص 261 ح 534.

[1]« ج»: بر خلاف سنّت محمّد سنّت قرار داده و مردم بر آنها بيعت كرده‌اند و به او اقتدا نموده است.

[2] يعنى قتل عجمها هم مثل ساير بدعتهاى عمر مورد عمل قرار مى‌گرفت.

[3] توضيح در باره اين بدعتها در احاديث 11 و 14 و 18 داده شد.