از حسين بزرگتر است‌[1]؟ حضرت فرمود: اين جبرئيل است كه مى‌گويد: «هى يا حسين».

در نتيجه حسين عليه السّلام حسن عليه السّلام را بر زمين زد!

خطاب پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به حسنين عليهما السّلام در مورد امامت‌

روزى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نظر به آن دو نمود در حالى كه با هم پيش مى‌آمدند، و فرمود:

بخدا قسم، اينان دو آقاى جوانان اهل بهشتند و پدرشان از ايشان بهتر است. بهترين مردم نزد من و محبوبترين آنان در قلب من و محترم‌ترين ايشان در پيشگاه من پدر شما[2] و سپس مادرتان است. احدى نزد خداوند افضل از من و برادرم و وزيرم و جانشينم در امّتم و صاحب اختيار هر مؤمنى بعد از من على بن ابى طالب نيست.

بدانيد كه برادرم و دوستم و وزيرم و انتخاب شده‌ام و خليفه بعد از خودم و صاحب اختيار هر مؤمنى بعد از من على بن ابى طالب است. وقتى او از دنيا رفت پسرم حسن بعد از اوست. وقتى او از دنيا رفت پسرم حسين بعد از اوست. سپس امامان نه‌گانه از نسل حسين خواهند بود.

آنان هدايت‌كنندگان هدايت شده‌اند. آنان با حقّ و حقّ با آنان است. تا روز قيامت ايشان از حق جدا نمى‌شوند و حق از ايشان جدا نمى‌شود. آنان مايه قوام زمين هستند كه بخاطر آنان آرام گرفته است. آنان ريسمان محكم خداوند و دستاويز مستحكم خدايند كه پاره شدن ندارد. آنان حجّتهاى الهى در زمين و شاهدان او بر مردم و خزانه‌داران علمش و معادن حكمت اويند.

آنان بمنزله كشتى نوح‌اند كه هر كس بر آن سوار شد نجات يافت و هر كس آن را رها كرد غرق شد. آنان بمنزله «باب حطّه» در بنى اسرائيلند[3] كه هر كس از آن داخل شد مؤمن و هر كس از آن خارج شد كافر بود. خداوند در قرآن اطاعت ايشان را واجب كرده و در

[1] يعنى قاعدتا بايد كوچكتر را تشويق كرد در حالى كه شما بزرگتر را تشويق مى‌كنيد!

[2] حضرت در اينجا سخن را از غايب به صورت خطاب به حسنين عليهما السّلام آورده‌اند.

[3] در باره« باب حطه» توضيح لازم در پاورقى 19 از سر آغاز اين كتاب در ص 197 ذكر شد.