سپس برادرش صاحب پرچم در روز قيامت و روز محشر كبرى است. او برادر پيامبر و وصىّ او و وزيرش و خليفه او در امتش است. محبوبترين خلق خداوند نزد او بعد از پيامبر، على بن ابى طالب‌[1] صاحب اختيار هر مؤمنى بعد از اوست.

سپس يازده امام از فرزندان اوّل نفر از دوازده نفر (يعنى على عليه السّلام)، كه دو نفر از آنان همنام دو پسر هارون يعنى شبر و شبير هستند و نه نفر از اولاد كوچكتر اين دو برادر كه حسين است، يكى پس از ديگرى خواهند بود. آخرين آنها كسى است كه عيسى بن مريم پشت سر او نماز مى‌گذارد[2].

در اين كتاب نام هر كدام از اين امامان كه به حكومت مى‌رسند، و آنان كه دين خود را پنهان يا ظاهر مى‌كنند آمده است. اوّل كسى كه دين خود را ظاهر مى‌كند كسى است كه همه شهرهاى خداوند را از عدل و داد پر مى‌كند و بر ما بين مشرق و مغرب حكومت مى‌كند تا آنجا كه خداوند او را بر همه اديان غالب كند[3].

پيشگوئى پدر راهب در باره پيامبر و امير المؤمنين عليهما السّلام‌

وقتى پيامبر مبعوث شد پدرم زنده بود و او را تصديق كرد و به او ايمان آورد و شهادت داد كه او پيامبر خداست. پدرم پيرمرد سالخورده‌اى بود كه قدرت برخاستن نداشت. او وقتى از دنيا مى‌رفت به من گفت:[4] «وصىّ محمد و جانشين او- كه نام و صفت او در اين كتاب است- بزودى از كنار (صومعه) تو عبور مى‌كند، آن هنگام كه سه نفر از امامان ضلالت و دعوت‌كنندگان به آتش- كه با نامشان و نام قبائلشان و صفتشان و اينكه هر يك از آنان چقدر حكومت مى‌كنند در اين كتاب ذكر شده‌اند- يعنى فلان و فلان و فلان‌[5] در گذشته باشند. هر گاه عبورش بر تو افتاد نزد او برو و با او بيعت كن و همراه‌

[1]« ج»: پسر عموى او از طرف پدر و مادر، على است.

[2] در اينجا متن منقول از كتاب راهب پايان مى‌پذيرد.

[3] در كتاب فضائل عبارت چنين است: تا خداوند او را بر همه اهل زمين غالب كند.

[4]« ج»: اى پسرم.

[5] راهب از روى تقيه، نام ابو بكر و عمر و عثمان را تصريح نكرده است.