گفت: آيا در دينمان متحمّل ذلّت شويم‌[1]؟! پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «از اطراف من پراكنده شويد[2]، آيا مى‌خواهيد پيمان خود را بشكنم؟ من به آنچه با آنها نوشته‌ام وفا خواهم كرد. اى سهيل دست ابو جندل را بگير».

سهيل هم او را گرفت و با غل آهنين محكم بست. ولى خداوند عاقبت كار پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را خير و درستى و هدايت و عزت و فضيلت قرار داد.

اعتراض و انكار عمر در غدير خم‌

عمر بود كه در روز غدير خم وقتى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله مرا براى ولايت نصب كرد[3]، او و رفيقش (ابو بكر) با هم گفتگو كردند. او گفت: «در اينكه كار پسر عمويش را بالا ببرد هيچ كوتاهى نمى‌كند». و ديگرى گفت: «در اينكه بازوى پسر عمويش را بلند كند هيچ كوتاهى نمى‌كند».

همچنين در حالى كه من منصوب شده بودم به رفيقش (ابو بكر) گفت: «اين واقعا كرامت و بزرگى است». رفيقش با تندى به او نگاه كرد و گفت: «نه بخدا قسم، ابدا اين سخن او را گوش نمى‌دهم و از او اطاعت نمى‌كنم». سپس به او تكيه داد و با تكبّر به راه افتادند و رفتند. خداوند هم بعنوان وعيد و منع او در باره‌اش چنين نازل كرد:

فَلا صَدَّقَ وَ لا صَلَّى، وَ لكِنْ كَذَّبَ وَ تَوَلَّى، ثُمَّ ذَهَبَ إِلى‌ أَهْلِهِ يَتَمَطَّى، أَوْلى‌ لَكَ فَأَوْلى‌، ثُمَّ أَوْلى‌ لَكَ فَأَوْلى‌[4]، «نه تصديق كرد و نه نماز خواند بلكه تكذيب كرد و پشت نمود. سپس با حال تبختر نزد اهل خود رفت. دورى از خير دنيا براى تو باد! دورى از خير آخرت براى تو باد»!

[1] در« ج» اضافه كرده: تا آنجا كه افراد لشكر اطراف پيامبر صلى اللَّه عليه و آله جمع شدند و گفتند:« آيا در دينمان ذلت متحمل شويم».

[2]« ب» و« د»: او را از نزد من بيرون كنيد، آيا مى‌خواهى پيمان خود بشكنم؟!

[3]« ج»: ولايت مرا اعلان كرد.

[4] سوره قيامت: آيات 31 تا 35. آيه« أَوْلى‌ لَكَ فَأَوْلى‌ ...» در روايت عيون اخبار الرضا عليه السّلام: ج 2 ص 39 بصورت بالا معنى شده است.