از يك مورد بپا خاست و فرمود: «حاضران به غائبان برسانند».

دستور تبليغ ولايت ائمه عليهم السّلام‌

امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: آنچه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در اين باره فرموده در روز غدير خم و در روز عرفه در حجة الوداع و در روز رحلتش بوده است! در آخرين خطبه‌اى كه آن حضرت ايراد فرمود نظر كن كه فرمود: «من در ميان شما دو چيز باقى گذاردم كه تا به اين دو تمسّك كرده‌ايد هرگز گمراه نمى‌شويد: كتاب خدا و اهل بيتم. خداوند لطيف خبير به من وعده داده است كه اين دو از يك ديگر جدا نشوند تا كنار حوض كوثر بر من وارد شوند مانند اين دو انگشت- كه حضرت به دو انگشت سبّابه و وسط اشاره كردند- كه يكى جلوتر از ديگرى است. به اين دو تمسّك كنيد تا گمراه نشويد و لغزش ننمائيد[1]. از ايشان جلوتر نرويد و از آنها عقب نمانيد، و به آنها چيزى ياد ندهيد كه از شما داناترند».

پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به عموم مردم دستور داده كه هر كس از مردم را ديدند واجب بودن اطاعت از امامان آل محمّد عليهم السّلام و واجب بودن حقّشان را برسانند، و اين وظيفه ابلاغ را در هيچ مطلب غير از اين موضوع نفرموده است. در واقع پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به عموم مردم دستور داده كه به مردم برسانند حجّت و دليل كسانى‌[2] را كه همه آنچه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بدان مبعوث شده را، از قول او كسى جز ايشان نمى‌رساند.

اى طلحه، آيا نمى‌بينى كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله- در حالى كه شما هم مى‌شنيديد- به من فرمود:

اى برادرم، غير تو قرض مرا ادا و ذمّه مرا برى‌ء نمى‌كند. تو هستى كه ذمّه مرا برئ مى‌كنى و امانت مرا ادا مى‌نمايى و طبق سنّت من جنگ مى‌كنى».

وقتى ابو بكر حكومت را بدست گرفت آيا قرض و وعده‌هاى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را ادا كرد[3]؟ من بودم كه آنها را با دليل و شاهد محكم كردم‌[4] و قرض و وعده‌هاى‌

[1]« ج»: رو گردان نشويد.

[2]« ب»: واجب بودن اطاعت كسانى را ...

[3]« الف» و« ب»: وقتى ابو بكر حكومت را بدست گرفت قرض و وعده‌هاى حضرت را ادا نكرد.

[4]« الف» و« ب»: شما همگى با او بيعت كرديد، و من قرض و وعده‌هاى حضرتش را ادا كردم.