حديث را پدرم از پدرش على بن الحسين عليه السّلام و او از پدرش حسين بن على عليه السّلام نقل كرد كه فرمود: اين حديث را زمانى كه سليم از امير المؤمنين عليه السّلام پرسيد شنيدم.

3 عهدشكنى‌هاى امت نسبت به اهل بيت عليهم السّلام‌

ابان بن ابى عيّاش مى‌گويد: امام باقر عليه السّلام (پس از تأييد حديث سليم) فرمود: ما اهل بيت چقدر از ظلم قريش و متحدشدنشان بر عليه ما و كشتنشان ما را ديده‌ايم، و چه‌ها كه شيعيان و محبّين ما از مردم ديده‌اند! پيامبر صلى اللَّه عليه و آله از دنيا رفت در حالى كه در باره حق ما اقدام فرموده بود و به اطاعت ما فرمان داده و ولايت و دوستى ما را واجب كرده بود، و به مردم خبر داده بود كه ما صاحب اختيارتر از خود آنها بر ايشانيم، و دستور داده بود كه حاضرانشان به غائبان برسانند.

سقيفه براى ابو بكر و عمر

آنان بر عليه على عليه السّلام متحد شدند. آن حضرت هم با آنچه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در باره او فرموده بود و عموم مردم شنيده بودند در مقابل آنان استدلال كرد.

گفتند: درست مى‌گويى، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله اين را فرموده است، ولى آن را نسخ كرده و گفته:

«ما اهل بيتى هستيم كه خداوند عز و جل ما را بزرگوار داشته و انتخاب كرده و دنيا را براى ما راضى نشده است، و خداوند نبوّت و خلافت را براى ما جمع نمى‌كند»! چهار نفر هم به سخن او گواهى دادند: عمر و ابو عبيدة و معاذ بن جبل و سالم مولى ابى حذيفه. اينان مسأله را بر مردم مشتبه كردند و مطلب را بر آنان راست جلوه دادند و ايشان را به عقب برگرداندند، و خلافت را از معدنش و آنجايى كه خدا قرار داده بود خارج كردند.