او كافر بودند. عرض كردم: يا امير المؤمنين، او را برايم نام ببر. فرمود: او را برايت نام بردم‌[1].

اصحاب امير المؤمنين عليه السّلام‌

(بعد فرمود:) اى ابو الطفيل، بخدا قسم اگر براى اكثريت پيروانم كه بوسيله آنان مى‌جنگم، آنان كه به اطاعت من اقرار دارند و مرا «امير المؤمنين» خوانده‌اند و جهاد مخالفين مرا حلال مى‌دانند، وارد شوم و يك ماه از مطالب حقّ از آنچه در كتابى كه جبرئيل بر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نازل كرده مى‌دانم و بعضى از آنچه از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله شنيده‌ام براى آنان نقل كنم، از اطراف من پراكنده مى‌شوند بطورى كه در ميان گروه كمى كه اهل حقند همچون تو و نظاير تو از شيعيانم تنها مى‌مانم.

(ابو الطفيل مى‌گويد:) از اين سخنان ترسيدم و عرض كردم: يا امير المؤمنين، من و امثال من از تو جدا مى‌شويم يا همراه تو ثابت مى‌مانيم. فرمود: ثابت مى‌مانيد.

ولايت اهل بيت عليهم السّلام‌

سپس حضرت رو به من كرد و فرمود: امر ما (اهل بيت) مشكل و پيچيده است‌[2]، كه جز سه گروه به آن معرفت پيدا نمى‌كنند و بدان اقرار نمى‌نمايند: ملائكه مقرب يا پيامبر مرسل يا بنده مؤمن نجيبى‌[3] كه خداوند قلب او را براى ايمان امتحان كرده باشد.

اى ابو الطفيل، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله از دنيا رفت و مردم گروهى از روى گمراهى و گروهى ديگر از روى جهل از دين خدا برگشتند[4]، مگر كسانى كه خداوند آنان را به وسيله ما اهل بيت حفظ كرد.

[1] پيداست كه منظور خود آن حضرت است و از كلام بعد معلوم مى‌شود مقصود حضرت آن است كه بيش از اين تصريح صلاح نيست.

[2]« صعب مستصعب» از نظر معناى دقيق احتياج به تفسير دارد كه در اينجا به صورت فوق ترجمه شده است.

[3] كلمه« نجيب» به معناى با نجابت و اصالت و به معناى انتخاب شده آمده است. براى روشن شدن مراد بايد به احاديث اين باب مراجعه شود.

[4]« د»: مردم از دين خدا برگشته كافر شدند.