(زن و شوهر) تشكيل مى‌دادند و بيش از شانزده درصد باقى مانده را يك زن بيوه يا مرد بيوه تشكيل مى‌داد. خانواده‌هايى كه از يك بزرگسال مجّرد تشكيل شده باشد، نادر بودند.

در اكتبر سال 2006، نيويورك تايمز گزارش داد كه براى اولين بار در تاريخ آمريكا، خانواده‌هايى كه از يك زوج تشكيل شده باشند، در اقليت هستند. بزرگ‌ترين تغيير دموكراتيك در تمام پنجاه سال گذشته، افزايش سريع تعداد بزرگسالانى است كه تنها زندگى مى‌كنند و آمار آنها هفده درصد خانوارهاى آمريكايى را تشكيل مى‌دهد.

اين بايد غيرعادى باشد كه مردى را بين سنين سى و پنج و چهل سالگى پيدا كنيم كه هرگز ازدواج نكرده است. تنها بيست و پنج سال پيش، فقط هشت درصد مردان آمريكايى در اين گروه سنى ازدواج نكرده بودند. اين نسبت در سى سال گذشته، سه برابر شده است. اكنون اين رقم به بالاى 22 درصد مى‌رسد و با سرعت، در حال افزايش است.

واشنگتن پست در مارس 2007 گزارش داد كه در حال حاضر زوج‌هايى با يك بچه يا بيشتر، كمتر از يك چهارم كل خانواده‌ها را درايالات متحده تشكيل مى‌دهند. اين نسبت، تقريباً نيمى از آن چيزى است كه چهل سال پيش از اين بود.

«ايزابل وى. ساهيل»[1] عضو ارشد مؤسسه بروكينگز، نتيجه‌گيرى كرده‌

[1] -Isabel .V .Sawhill .