رابطه مختل كنندههاى غدد درونريز،
بيشفعّالى و انگيزه
دانشمندان، بررسى اثرات مخرّب اين مواد شيميايى را بر روى مغز-
بهخصوص روى مغز پسران- به تازگى آغاز كردهاند. اخيراً دانشمندان اعصاب اين
مكانيسم را تشخيص دادند كه فتاليت و بيسفنول
A
ممكن است عملًا سبب اختلال كاهش توجّه و بيشفعّالى شوند.[1]
در سال 2004 دانشمندان اعصاب، رابطه حياتى بين مختل كنندههاى غدد
درون ريز و بيشفعّالى را تشخيص دادند. وقتى حيوانات آزمايشگاهى جوان در معرض
مقدارى جزيى از مختل كنندههاى غدد درونريز شامل بيسفنولA و فتاليتهاى مختلف- قرار گرفتند، دانشمندان
كشف كردند كه مختل كنندههاى غدد درون ريز آشكار مىشوند تا به سيستم مغزى آسيب
برسانند كه از مادهاى معروف بهPACA [2] ساخته شده است. اين حيوانات آزمايشگاهى واقعاً بسيار بيش فعّال بودند.[3]
بسيارى از محقّقان به اختلال كاهش توجّه و بيشفعّالى اشاره
كردهاند، كه در آمريكاى شمالى بسيار رايج است ولى در هند و چين نادر مىباشد.
توجيه هميشگى را بايد تفاوت در سيستم آموزش، فرهنگ و شيوه پرورش در آمريكاى شمالى
در مقايسه با هند يا چين دانست. دلايل فوق، ارزش زياد و قابل ملاحظهاى داشتند[4]، امّا محقّقان احتمالات ديگرى را
كه در