را داخل بطرى پلاستيكى شفاف بريزد تا پدر
بتواند كودك را تغذيه كند، چه اشكالى دارد؟
در پنج سال گذشته، دانشمندان كشف كردهاند كه اين كار، مواد
شيميايىاى- بيسفنول
A
يا فتاليت- را وارد سيستم بدن كودك مىكند كه ممكن است واقعاً به مغز
پسر بچهها آسيب برساند. بطرىهاى پلاستيكى خشك و انعطافناپذير، نوع رايج به
كاربرده شده در سرتاسر دنيا براى تغذيه كودكان نوزاد با شير خشك يا شير دوشيده
سينه مادر، بيسفنولA را داخل شير يا شيرخشك[1]
مىكند. اين واكنش به اين دليل رخ مىدهد كه آن بطرىها معمولًا از پلىكربناتى
ساخته مىشوند كه در تمام كشورهاى پيشرفته مصرف بسيار گستردهاى دارد و از
بيسفنولA ساخته
مىشود. وقتى شما هرچيزى را مثل شير سينه يا آب، داخل يك بطرى يا ظرف پلىكربناتى
قرار مىدهيد، مقدار كمى از بيسفنولA داخل آن نوشيدنى مىشود.
در دسامبر 2005، يك تيم از پژوهشگران در دانشگاه سينسيناتى[2]، تحقيقى را به چاپ رساندند كه نشان
مىداد مقدار كمى از بيسفنولA كه از چنين بطرىهايى وارد شير يا شير خشك
مىشود، به طور غير قابل برگشتى رشد مغز را در حيوانات آزمايشگاهى مختل مىكند و
اگر چه بيسفنولA از
مكانيسم هورمون ماده؛ يعنى استروژن تقليد مىكند، ولى تأثيرات آن روى
[1] - بعضى والدين از كيسههاى پلاستيكى نرم و قابل
انعطاف استفاده مىكنند. اين كيسهها معمولًا از تاليت ساخته شدهاند.