مقدمه‌

امروزه اتفاق هراس‌آورى درباره پسران از زمان مهدكودك تا دانشگاه، در حال رخ دادن است. آنها نسبت به بيست سال گذشته، كم طاقت‌تر و بى‌انگيزه‌تر شده‌اند.

يك سوم مردان بين سن 22 تا 34 سال، هنوز در خانه با پدر و مادر خود زندگى مى‌كنند (اين تعداد نسبت به 20 سال گذشته، 100 درصد افزايش يافته است).

پدر و مادرها، معلّمان و متخصّصان سلامت روانى نسبت به اين پسران، احساس نگرانى مى‌كنند؛ امّا تا به حال، هيچ كس نتوانسته دلايل قانع كننده‌اى براى اين انحطاط ارايه كند. افزون بر اين، هيچ‌كس راه‌حلى كارامد براى تغيير اين روند پرمخاطره پيشنهاد و ارايه نكرده است.

در كتاب «وضعيت اسف‌بار پسران»، پزشك خانواده و پژوهشگر روان‌شناس «لئونارد ساكس»[1]، به اين مشكل اساسى پرداخته و جديدترين‌

[1] -Leonard Sax .