استعداد حسى، آموخته يا اكتسابى نيست؛ بلكه از زمان كودكى آشكار است.

اصطلاح «چشم چرانى» كه براى اين ويژگى مردان به كار مى‌رود، زاييده حساسيت مردان نسبت به محرك‌هاى بينايى شهوانى است؛ چون دامنه و برد حس بينايى، زياد است و از اين گذشته وسعت زيادى از محيط در آن واحد ديده مى‌شود.

از سوى ديگر، چون حس لامسه، دامنه و برد زياد ندارد و فعاليتش محدود به تماس از نزديك است و هورمون‌هاى جنسى زن به صورتى دوره‌اى ترشح مى‌شوند و به طور متناوب عمل مى‌كنند، تأثير محرك‌هاى شهوانى بر زن، صورتى بسيار محدود دارد و از اين نظر، فعاليت زنان بسيار كم است؛ بر خلاف مردان كه ترشح اندروژن‌ها در آنان صورتى يكنواخت دارد و هيچ عامل طبيعى آن را قطع نمى‌كند.