نكند ما نيز مخاطب كلام نورانى حضرت اميرالمؤمنين (عليه السلام) قرارگيريم:

«لَوِ اقْتَبَسْتُمُ الْعِلْمَ مِنْ مَعْدِنِهِ وَ شَرِبْتُمُ الْمَاءَ بِعُذُوبَتِهِ وَ ادَّخَرْتُمُ الْخَيْرَ مِنْ مَوْضِعِهِ وَ أَخَذْتُمُ الطَّرِيقَ مِنْ وَاضِحِهِ وَ سَلَكْتُمْ مِنَ الْحَقِّ نَهْجَهُ لَنَهَجَتْ بِكُمُ السُّبُلُ وَ بَدَتْ لَكُمُ الْأَعْلَامُ وَ أَضَاءَ لَكُمُ الْإِسْلَامُ فَأَكَلْتُمْ رَغَداً وَ مَا عَالَ فِيكُمْ عَائِلٌ وَ لَا ظُلِمَ مِنْكُمْ مُسْلِمٌ وَ لَا مُعَاهَدٌ ...»؛ اگر علم و دانش را از معدنش بدست مى‌آورديد، و آب را گوارا مى‌نوشيديد و خير و خوبى را از جايگاهش دريافت مى‌كرديد، و راه را از قسمت روشنش طى مى‌كرديد، و به راه حق و درست گام برمى‌داشتيد؛ راه‌ها براى شما روشن مى‌گشت و نشانه‌ها براى شما آشكار و اسلام براى شما مى‌درخشيد، و به خوشى و فراوانى مى‌خورديد، و عائله‌مندِ گرفتارى در ميان شما باقى نمى‌ماند، و به هيچ مسلمان و غير مسلمانى كه در عهد و پيمان شمايند، ستم نمى‌شد ...[1] لذا بر آن شديم تا در مجموعه‌اى مختصر- و به عنوان حلقه اول از كتب سطح‌بندى‌شده در موضوع ولايت فقيه- به ارائه ديدگاه مبارك حضرت امام خمينى (قدس سره) و خلف صالح و برحقش مقام معظم رهبرى (ادام الله ظله) بپردازيم.

براى تهيه اين مجموعه، ابتدا مجموعه بيانات و نوشتارهاى اين دو بزرگوار جمع‌آورى و پس از تنظيم نمايه‌هاى موضوعى و فهرست‌نويسى از موضوعات، حداكثر دقت در طبقه‌بندى موضوعات و استخراج نظام موضوعات به عمل آمد تا محصول اين پژوهش با منظومه فكرى اين بزرگواران انطباق بيشترى داشته‌باشد.

[1] - الكافى، ج 8، ص 31