تبعيض و بى‌عدالتى از بين مردم رخت برمى‌بست. اين‌كه فاطمه‌ى زهرا سلام‌اللّه‌عليها- كه در آن زمان عارف‌ترين انسانها به مقام پيغمبر و اميرالمؤمنين بود- فرمود اگر دنبال على راه مى‌افتاديد، شما را به چنين سرمنزلى هدايت مى‌كرد و از چنين راهى مى‌برد، به همين خاطر است. ولى بشر زياد اشتباه مى‌كند ...[1] وقتى پيامبر از دنيا مى‌رفت، اين حكومت، حكومت مستقرى بود كه مى‌توانست الگوى همه‌ى بشريت در طول تاريخ باشد؛ و اگر آن حكومت با همان جهت ادامه پيدا مى‌كرد، بدون ترديد تاريخ عوض مى‌شد؛ يعنى آنچه كه بنا بود در قرنها بعد از آن- در زمان ظهور امام زمان در وضعيت فعلى- پديد آيد، در همان زمان پديده آمده بود. دنياى سرشار از عدالت و پاكى و راستى و معرفت و محبت، دنياى دوران امام زمان است كه زندگى بشر هم از آن‌جا به بعد است. زندگى حقيقى انسان در اين عالم، مربوط به دوران بعد از ظهور امام زمان است كه خدا مى‌داند بشر در آن‌جا به چه عظمتهايى نايل خواهد شد. بنابراين، اگر ادامه‌ى حكومت پيامبر ميسر مى‌شد و در همان دوره‌هاى اول پديد مى‌آمد و تاريخ بشريت عوض مى‌شد، فرجام كار بشرى مدتها جلو مى‌افتاد؛ اما اين كار به دلايلى نشد.[2] مسأله ولايت به آن صورتى كه از قرآن استنباط مى‌كنيم غالباً كمتر مطرح مى‌شود ... مى‌خواهم درباره مفهوم «ولايت» از ريشه حرف بزنم. مى‌خواهيم معنى ولايت را از آيات كريمه قرآن بيرون بكشيم و استنباط و استخراج كنيم تا ببينيد كه اصل ولايت چه اصل مدرن مترقى جالبى است و چگونه يك ملت، يك جمعيت، پيروان يك فكر و عقيده، اگر داراى ولايت نباشند سرگردان هستند.

[1] - بيانات رهبر معظم انقلاب در سالروز عيد سعيد غدير خم 24/ 12/ 1379

[2] - بيانات رهبر معظم انقلاب در خطبه‌هاى نماز جمعه‌ى تهران 26/ 1/ 1379