حاكم اسلامى در قبال مسائل مهم جامعه، در مقابل فقر مردم، در مقابل
تبعيض و شكافهاى اجتماعى، در مقابل اخلاق و معنويت مردم، در قبال حفظ استقلال كشور
و حفظ آزادى مردم- در آن حدودى كه اسلام مقرر كردهاست- مسؤول است. اينها
مسؤوليتهاست و چون اسلام اين را خواسته و اين به مردم تعليم داده شدهاست و مردم ما
به اسلام اعتقاد دارند، لذا توقعشان از مسؤولان امر در كشور در هر ردهاى اين است
كه به اين مسؤوليتها عمل كنند و آنچه را كه به عنوان وظيفه بر عهدهى آنهاست،
انجام دهند.[1]
1- 1. وظيفه حفاظت و حراست از دين و جامعه اسلامى
«محمد بنُ يحيى، عن احمد بن محمد، عن ابنِ محبوبٍ، عن علىّ بنِ ابى
حمزهَ، قال سمعت أبا الْحسن موسى بنَ جعفر، عليهما السلام، يقول: إذا ماتَ
الْمُؤْمِنُ، بَكَتْ عَ لَيْه
الْملَائِكَهُ وَ بِقاعُ الْارْضِ الّتى كانَ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَيْها، و
أبْوابُ السّماءِ الّتى كانَ يصْعَدُ فيها بِأعْمالِهِ؛ وَ ثُلِمَ فى الْاسلامِ
ثُلْمَهً لا يَسُدّها شَىْءٌ، لأَنّ الْمُؤْمِنينَ الْفُقَهاءَ حُصُونُ
الْاسْلامِ كَحِصْنِ سُورِ الْم دِينَهِ لَها»؛[2] مىگويد
از امام موسى بن جعفر الصادق (عليه السلام) شنيدم كه مىفرمود: «هرگاه مؤمن (يا
فقيه مؤمن) بميرد، فرشتگان بر او مىگريند و قطعات زمينى كه بر آن به پرستش خدا
برمىخاسته و درهاى
[1] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار اعضاى مجلس
خبرگان 13/ 12/ 1381