دعايى از امام هشتم عليه السّلام‌

خوب است در مفاد دعاى امام هشتم عليه السّلام، كه از غاليان زمان خود تبرى و دورى مى‌جويد، دقت كينم، امام در اين دعا از عقيده غاليان كه خلقت جهان و روزى بندگان را از آن امامان مى‌دانستند، تبرى مى‌جويد، اين دعا حاكى است كه برخى از كوتاه نظران با مشاهده امور خارق العاده از آنان، انديشه‌هاى ناروا و غير صحيحى را به خود راه مى‌دادند،- لذا- امام براى تبرى از انديشه‌هاى باطل دعايى به شرح زير دارد:

«پروردگار! من از گفتار كسانى كه در حق ما مطالبى را مى‌گويند كه ما نگفته‌ايم تبرى مى‌جويم، پروردگارا خلقت جهان و روزى بندگان از آن تو است، تو را مى‌پرستيم و از تو كمك مى‌طلبيم».

«بارالها! تو آفريدگار ما و آفريدگار پدران و فرزندان ما هستى، پروردگارا ربوبيت والوهيت شايسته تو است، از كسانى كه تصور مى‌كنند كه ما پروردگار آنها هستيم و يا مى‌انديشند كه خالق و رازق آنها هستيم برائت و دورى مى‌جوييم بارالها ما اين سخنان را به آنان نگفته‌ايم ما را به گفتار آنان مؤاخذه نفرما».[1]

[1] - بحار الأنوار، ج 25، ص 243.