«آتيك: مى‌آورم».

اگر بنا بود كه قرآن به اين حقيقت تصريح كند كه نفوس اوليا و اراده و خواست آنان و ديگر شخصيتهاى بزرگ، در ايجاد معجزه‌ها و كرامات و تمام خارق العاده‌ها مؤثر است، روشن‌تر از اين چگونه بگويد تا شكاكان زمان آن را بپذيرند و تأويل نكنند.

رابعا: خداوند علت توانايى دومى را بر اين كار شگفت‌آور آشنايى او به علم كتاب مى‌داند، دانشى كه از اختيار افراد عادى خارج است و از علومى است كه مخصوص بندگان خدا مى‌باشد، و ارتباط با چنين دانشهاى محصول قربى است كه اين نوع افراد با خدا دارند، چنانكه فرمود: قال الّذى عنده علم من كتاب: «كسى‌كه در نزد او دانشى از كتاب بود، گفت».

باز هم قدرت‌نمايى سليمان‌

قرآن مجيد درباره سليمان نبى با صراحت كامل مى‌فرمايد كه:

باد به فرمان او به هر طرف كه مى‌خواست جريان پيدا مى‌كرد. مسير باد كه جزء نظام آفرينش است به اراده سليمان تعيين مى‌گرديد، چنانكه مى‌فرمايد:

و لسليمان الرّيح عاصفة تجرى بأمره إلى الأرض الّتى باركنا فيها و كنّا بكلّ شى‌ء عالمين.[1]

[1] - انبياء/ 81.