حقيقتى مورد توجه و خواست او قرار گرفت، هرگز بدن در انجام آن از خود ناتوانى نشان نمى‌دهد».[1] و براى اين قسمت آن‌قدر شواهد محسوس داريم كه خود را از بيان آنها بى‌نياز مى‌دانيم.[2]

6. تصرف در جهان‌

در پرتو عبادت و بندگى، نه تنها حوزه بدن تحت فرمان و محل نفوذ اراده انسان قرار مى‌گيرد، بلكه جهان طبيعت، مطيع انسان مى‌گردد و به اذن پروردگار جهان، در پرتو نيرو و قدرتى كه از تقرب به خدا كسب نموده است، در طبيعت تصرف مى‌كند و مبدأ يك سلسله معجزات و كرامات مى‌شود و در حقيقت قدرت بر تصرف و تسلط بر تكوين پيدا مى‌كند.

دانشمندان درباره معجزه بحث‌هاى مبسوط و گسترده‌اى دارند و هرگز معجزه را معلول بدون علت نمى‌دانند؛ بلكه بايد گفت: معجزه معلولى است كه علت طبيعى و عادى ندارد، و علت آن «اراده و قدرت روحى پيامبر» است، آن هم بر اثر قدرت و اراده‌اى كه خداى‌

[1] - وسائل الشيعة، ج 1، ص 38:« ما ضعف بدن عما قويت عليه النية».

[2] - روزنامه كيهان، مورخ 15 بهمن‌ماه 1354 با عكس و تفصيل تصرف گروهى را در بدن خود منعكس كرده است( قبلا به آن اشاره كرديم).