وَ مَنْ يَفْعَلْهُ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبيل‌

(هركه ازشما چنين كند از راه ميانه گمراه گشته است.)

إِنْ يَثْقَفُوكُمْ يَكُونُوا لَكُمْ أَعْداء

(اگر بر شما دست يابند براى شما دشمنانى خواهند بود.)

وَ يَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ وَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالسُّوء

(و دست وزبان خود رابه بدى به روى شما خواهند گشود.)

وَ وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُون‌

(و دوست مى دارندكه شما كافر گرديد.)

لَنْ تَنْفَعَكُمْ أَرْحامُكُمْ وَ لا أَوْلادُكُم‌

(خويشان و فرزندانتان به شما سودى نمى بخشند)

يَوْمَ الْقِيامَهِ يَفْصِلُ بَيْنَكُم‌

(روز قيامت ميان شماجدائى مى افكند.)

وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصير

(و خدا به آنچه مى كنيد بينا است.)

قَدْ كانَتْ لَكُمْ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ فى إِبْراهيمَ وَ الَّذينَ مَعَه‌

(در كار و روش ابراهيم و همراهيانش براى شما سرمشقى نيكو است.)

إِذْ قالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآؤُا مِنْكُمْ وَ مِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّه.

(آنگاه كه به قوم خود گفتند: ما از شما و از هر آنچه به جاى خدا عبوديت مى كنيد، بيزار و برى هستيم.)

كَفَرْنا بِكُمْ وَ بَدا بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَهُ وَ الْبَغْضاءُ أَبَداً حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَه‌

(به شما كفر و انكار آورديم و ميان ما وشما دشمنى و كينه پديد آمد (وچنين خواهد بود) تا وقتى كه به خداى يگانه ايمان آوريد.)

(سوره ممتحنه: آيات 1 تا 4 و بخشى از آيه 5)