(چون قرآن خواندى پس به خدا از آسيب شيطان مطرود، پناهنده شو.)
إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطانٌ عَلَى الَّذينَ آمَنُوا وَ عَلى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُون
(محققا او را بر آنكسانى كه ايمان آورده اند و بر پروردگارشان توكل و اتكاء مى كنند، تسلط و نفوذى نيست.)
إِنَّما سُلْطانُهُ عَلَى الَّذينَ يَتَوَلَّوْنَه
(سلطه و نفوذ او فقط بر كسانى است كه ولايت و فرمانروايى را ميپذيرند.)
وَ الَّذينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُون
(و كسانى كه او را شريك خدا قرار مى دهند و بخشى از ولايت خدا را بدو مى سپارند-).
نحل: 100- 103
وَ مَنْ يُشاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدى
(هر كس پس از آنكه راه هدايت بر او آشكار گشته است با پيامبر به ستيز بر خيزد.)
وَ يَتَّبِعْ غَيْرَ سَبيلِ الْمُؤْمِنين
(و راهى جز مسير عمومى جامعه ايمانى بپيمايد.)
نُوَلِّهِ ما تَوَلَّى
(هر آن چيز و (هر آنكس) را كه به ولايت پذيرفته است، بر او ولى و فرمانروا مى سازيم.)
وَ نُصْلِهِ جَهَنَّم
(و به دوزخش مى افكنيم.)
وَ ساءَتْ مَصيراً
(و چه ناخوش سر انجامى است)