نپذيرد و زير فرمان غير خدا برود، اولًا خود اين آدم چه حكمى دارد؟ ثانياً اين كار اسمش چيست؟ ثالثاً اين عمل نتيجه اش كدام است؟ البته اينها بحثهاييى است كه در پيرامون ولايت مطرح مى شود ولى وقتى كه بحث كرديم و پذيرفتيم و در ذهنمان قبول قبول كرديم. ديگر جزو اصول مسلمه عملى اسلام به شمار خواهد آمد. اگر چه در زمينه بحث درباره اصل ولايت، اين مسائل، فرعى و جنبى است، اما خود اينها اصولى است.

قرآن كريم، هر ولايتى غير از ولايت خدا را به عنوان ولايت طاغوت معرفى مى كند و مى گويد: هر كسى كه تحت ولايت خدا نباشد، تحت ولايت طاغوت است. طاغوت يعنى چه؟ طاغوت از ماده طغيان است. طغيان يعنى سر كشى كردن و از محدوده دايره طبيعى و فطرى زندگى انسان فراتر رفتن. مثلًا فرض بفرماييد انسان براى كامل شدن پديد آمده است آن كسى كه انسان را از كامل شدن بيندازد طاغوت است. انسانها بايد با آيين خدا زندگى كنند، اين يك امر فطرى طبيعى و مطابق با سرشت انسانها است و اگر كسى انسانها را طورى بار بياورد، كارى با آنها بكند و تصرفى روى آنها انجام بدهد كه اينها با آئين غير خدا زندگى كنند، طاغوت است انسان بايد دائماً در جد و جهد و تلاش باشد براى اينكه وجود خود را به ثمر برساند. هر عاملى كه انسان را به عدم جديت، به عدم تلاش كردن، به تنبلى، به راحت طلبى، به عافيت جويى، تشويق و تر غيب بكند، طاغوت است.

انسانها بايد تحت فرمان خدا باشند و هر چيزى كه انسان را از اطاعت فرمان خدا باز دارد، وموجب شود كه انسان در مقابل خدا عصيان بورزد، طاغوت است.

پس طاغوت اسم خاص نيست و اين كه بعضى خيال مى كنند كه طاغوت نام يك بتى است صحيح نمى باشد، اسم بت هست اما نه آن بت،