مقدمه:

آنچه مسلم ومبرهن است بشر در جهت بهتر زندگى كردن به پيش مى‌رود و بدنبال ساختن زندگى و جامعه‌اى بهتر و راحت‌تر مى‌باشد و پر واضح است كه بشر به دستاوردهاى زيادى نيز رسيده و در زمينه امكانات و وسايل انسان با آزمايش و تحقيق و ساخت به موفقيت‌هاى بسيار زيادى دست پيداكرده است. در زمينه علوم تجربى و رياضى و مهندسى، به روش سعى و خطا و تكرار آزمايشات و محاسبات موفقيت‌هايى بدست آورده است كه نه تنها قابل اغماض نيست بلكه مايه مباهات نيز مى‌باشد. اما در علوم انسانى روش سعى وخطا جوابگو نمى‌باشد و موجب انحطاط مى‌گردد زيرا نتايج كارهاى تربيتى و انسانى معمولًا در سال‌هاى بعد و نسل‌هاى بعد نمود دارد. شناخت كامل انسان از ابعاد مختلف وجود او نيزكار آسانى نيست و از ظرافت‌هاى بسيارى برخوردار است كه بحث در مورد آن از حوصله اين گفتار خارج است به همين سبب است كه كتب آسمانى و انبيا در جهت رشد