آمريكا و اروپا بر همه دنياست؛ يعنى ايجاد جوامع دمكراتيك به سبك غربى و همين چيزى كه شما مى‌بينيد دنيا رويش حساس است. اگر در جهت ايجاد حجاب، يك ذره نسبت به لباس افراد اين جوامع تعرض بشود، همه دنيا را غوغا برمى‌دارد؛ ولى اگر در جهت كشف حجاب، به لباس كسى تعرض بشود، يك‌صدم آن در دنيا غوغا نمى‌شود! اين واقعيتى است. امروز يكى از نشانه‌هاى تمدن و نظام جديدى كه دنياى استكبار مى‌خواهد بى‌سروصدا بر همه عالم حاكم بكند، همين است.

3. مشكل سوم، همين مشكل مدرك‌گرايى و توجه وافر به زندگى مادّى و اضغاث و احلام جوانى است. در حوزه‌ها، به شكل سنتى چنين چيزى نيست اگرچه گاهى به شكل عارضى هست اما جوان دانشجو كه كارش تحصيل علم است، به اين سمت كشانده و رانده شده كه به فكر آينده و دكان آينده و كار آينده و پول و اين كه كدام رشته، پُردرآمدتر است و كدام رشته توانايى‌هاى بيشترى به آدم مى‌دهد، باشد. اين هم مشكل بزرگى است كه بايستى به فكرش بود؛ چون به علم لطمه مى‌خورد.

4. مشكل ديگر، مشكل آلت دست جريانات سياسى شدن و سياسى‌كارى در دانشگاه است. گاهى اوقات، دانشجو خودش هيچ ايده و انگيزه سياسى خاصى ندارد؛ اما آلت دست يك جريان و يك گروه سياسى‌كار قرار مى‌گيرد كه آن‌ها از او، چماق مى‌كنند و به سر هر كسى كه مى‌خواهند، مى‌زنند. اين هم يك مشكل بسيار بزرگ و حساس است.

5. مشكل ديگر، مشكل ابهام در جريانات و عملكردهاست. دانشجو، به طور طبيعى روشنفكر است؛ يعنى جزو گروه‌هاى روشنفكر قهرى است و نسبت به اوضاع جارى كشور، صاحب نظر و صاحب فكر و صاحب عقيده است و مى‌خواهد اظهار نظر بكند. دانشجو، به اين قانع نيست كه بگويند ما اينطور تشخيص داده‌ايم و مى‌خواهيم عمل بكنيم. دانستن و اظهار نظر او، با تعبد هم منافات ندارد. تعبد هم مى‌كند، اما دلش مى‌خواهد وجه اين كارى را كه به آن‌