جناب محتشم محترم حاجى محمدحسن أميندارالضرب السلطانيه مظهر عنايات
خاصه الهيه بوده باشد چند هفته است كه ميخواهم جواب مكتوب شما را بنويسم ولكن بعضى
خطرات مانع ميشود و اين از آن طرف باشد- جود مطلق الهى در هر طبيعت و ماهيتى بنوعى
جلوه ميكند- آب زلال خوش گوار در هر تخمى برحسب سرشت آن بطعم ديگرى در مذاق ظاهر
ميشود- هر انسانى در عالم أفاضه و استفاضه بمنزله دو كفه ميزان است- معامله حق با
انسان بر وفق معامله اوست با خلق- پس بايد هميشه عنايات غيرمتناهيه حق و قصور
بىاندازه خويش را در پيش نظر داشته با خلق خدا همانگونه معامله كرد- از خداوند
تعالى علىالدوام بلااستحقاق نِعَم عظيمه دنيويه و اخرويّه خواستن و هميشه طلب
غفران ذنوب صغيره و كبيرهنمودن با وجود اين خلق را از خوان نعمت خود راندن و بر
زلّات حقيره بانهايت خشم عقابكردن بسيار جاى شگفت است- انسان بايد مستمراً در دعوات
خود بگويد كه- اى خداوند من- من بدين عجز و ناتوانى بر زيردستان رحم ميكنم و
گناهان آنها عفو ميكنم- پس اگر تو با آن قدرت مطلقه و رحمت نامتناهى برين عاجز رحم
كنى و از ذنوبم درگذرى و مورد عنايات خاصهام سازى چه عجب باشد- اينست عدل- و
خداوند تعالى عين عدل است- براى صدتومان يا بيش و يا كم در حالت توانگرى نبايد
عاجزى را حبس كرد- بايد انسان خواهان كمال سعى كند كه خود را مظهر صفات كماليه حق
نمايد- انسان طالب رشاد