الهى، صورت گرفت. آن‌ها چنان با اهل بيت جنگيدند و آن‌ها را از ميان برداشتند كه گويى با كافرانى از ديار ديلم و ترك مبارزه مى‌كنند و در اين حال، از عذاب الهى نترسيدند.

معتضد عباسى در پايان اين بخش‌نامه، آنان را مورد نفرين قرار مى‌دهد.

وى در اين كلام، به برخى از ويژگى‌هاى سيّدالشهداء عليه السلام كه دلالت بر حرمت و احترام آن حضرت دارند، اشاره مى‌كند كه از ميان آيات و رواياتِ بسيارى كه در اين زمينه وجود دارد، مى‌توان به آيه مودّت اشاره نمود.

ديدگاه آلوسى‌

يكى ديگر از دانشمندان اهل سنت كه به طور صريح يزيد را لعن مى‌كند، آلوسى است. وى در اين زمينه عبارات جالبى دارد. او در ذيل آيه مباركه: «فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِي اْلأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحامَكُمْ»[1] مى‌نويسد:

علما بر طبق اين آيه شريفه بر جواز لعن يزيد استدلال كرده‌اند. برزنجى در الاشاعه و ابن حجر مكّى در الصواعق المحرقه از امام احمد بن حنبل، نقل مى‌كنند كه وقتى عبداللَّه فرزند احمد بن حنبل از پدرش درباره لعن يزيد سؤال كرد، احمد گفت:

چگونه لعن نشود كسى كه در قرآن، خداوند او را لعن كرده است.

عبداللَّه مى‌گويد: به پدرم گفتم: من قرآن را خوانده‌ام؛ ولى در آن لعنى بر يزيد نديده‌ام. احمد بن حنبل گفت:

إنّ اللَّه تعالى يقول: «فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِي اْلأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحامَكُمْ» الآية وأي فساد وقطيعة أشدّ ممّا فعله يزيد؛

خداوند متعال مى‌فرمايد: «پس اگر حكومت را به دست گيريد، آيا جز اين انتظار

[1] - سوره محمّد صلى اللَّه عليه وآله: آيه 22