چكيده و نتيجه‌

تا اين جا نتيجه تحقيق را مى‌توان اين گونه خلاصه نمود:

يكم: شهادت سيّدالشهداء سلام اللَّه عليه به معاويه و به خلفاى بالاتر از او (الأعلى فالأعلى) منسوب مى‌شود؛ زيرا همان خلفا باعث به سر كار آمدن يزيد شدند.

دوم: معاويه طرّاح اصلى نقشه شهادت سيّدالشهداء عليه السلام در عراق و يزيد نيز مجرى اين طرح بوده است.

اين نتيجه، از مجموعه مسائلى به دست مى‌آيد كه عبارتند از:

1. معاويه- بنا بر روايت شيعه و سنّى- وصيت كرده كه «ارعد وأبرق له؛ حسين را بترسان امّا هرگز به او آسيبى نرسان و هر جا كه خواست، برود»؛

2. قاتلان پدرش و خيانت‌كارانى كه برادرش را تنها گذاشته‌اند، او را به عراق دعوت خواهند كرد؛

3. نامه‌هاى كسانى كه حضرت را براى بنيان‌گذارى حكومتى جديد به كوفه فرا خوانده بودند، در زمان حيات معاويه به مدينه رسيد و حكومت به هيچ يك از آن نامه نگاران تعرّض و تعدّى نكرد؛

4. بركنارى مروان والى مدينه، چرا كه وى هميشه در فكر قتل امام عليه السلام بوده است؛

5. برخوردهاى واليان مدينه و مكّه.

به رغم اين كه هر كدام از اين واليان از شجره خبيثه بنواميّه هستند؛ ولى با سيّدالشهداء عليه السلام برخورد سختى نكرده‌اند. در حالى كه گفتيم، مروان به وليد اصرار كرد كه هم اكنون حسين را به قتل برسان و وليد به حضرت گفت: در امان خدا، بفرماييد! و وقتى خبر رفتن حضرت از مدينه به او رسيد، گفت: «الحمد للَّه!».

هيچ نوشته و مدركى وجود ندارد كه بنا بر آن بتوان مدعى شد كه والى مدينه‌