آداب ادب‌

شايسته است زائران محترم بعد از ورود به مكّه مكرمه، نخست به هتل و محل سكونت خويش رفته و براى ورود به مسجدالحرام و طواف غسل كنند و پس از رفع خستگى راه، با آرامش خاطر و توأم با وقار و طمأنينه به سوى مسجدالحرام حركت كنند.

امام باقر (ع) مى‌فرمايد: هرگاه جدّم اميرالمومنين وارد مكّه مى‌شد، نخست به منزل خويش مى‌رفت (خود را آماده مى‌ساخت) سپس به مسجد براى طواف مشرّف مى‌شد.[1]

امام صادق (ع) نيز دستور مى‌دهند كه حاجى‌ها پس از ورود به مكّه، اول كارهاى منزل و مقدمات طواف را انجام دهند؛ سپس به مسجدالحرام رفته، به طواف مشغول شوند.[2]

اين روايات مؤيد اين مطلب است كه زائر مى‌بايست با نشاط و اشتياق خاصى به مسجدالحرام وارد شود و طواف‌كند. هنگام ورود مستحب است دعاى ورود بخواند و از باب بنى‌شيبه وارد شود. اين در اكنون در صحن صفا و مقابل باب‌السلام‌است. در فلسفه اين آداب آمده است كه پيامبر (ص) هنگام تسخير مكّه و بت‌شكنى، هبل را شكست و زير باب‌بنى‌شيبه دفن‌كرد. استحباب‌عبور از اين‌در به‌خاطر اين‌است كه عابر از اين طريق بت را لگدمال كند و بت‌ستيزى را عمل خود قرار دهد. سپس با تكبير و تهليل وارد مسجدالحرام شده، در هنگام رؤيت كعبه، دعاى مخصوص آن را بخواند و با حال تضرّع و خشوع و اشك روان به درگاه الهى زمزمه كنند: الحمداللّه الذى عضمكّ‌

[1] - فروع كافى، ج 4، ص 399.« انه كان اذا قدم مكّه بدء بمنزله قبل ان يطوف.»

[2] - دعاثم الاسلام، ج 1، ص 11.