عزم آن دارم كه امشب مستِ مست‌

پس به يك ساعت ببازم هر چه هست‌

وقتى از همه جا بريده شود و تار و پود اميدش از همه بگسلد، باز هم جايى دارد كه چشم به سوى او گرداند و در لايه‌هاى تودرتوى جان خويش به او و مهربانى‌هاى او دل خوش كند.

اين سرمايه بزرگى است كه ديگران ندارند و اسف‌بارتر آنكه يك عمر از نداشتن آن هم بى‌خبرند!